Wyrok SN z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. II PK 285/17
Dopuszczalne jest stosowanie art. 322 k.p.c. w sprawach ryczałtowych, gdy ryczałt za nocleg został ustalony w układzie zbiorowym pracy, regulaminie lub umowie o pracę na niższym poziomie niż w rozporządzeniu wydanym na podstawie 775 k.p., gdyż wówczas sąd pracy ma obowiązek badać, czy przyjęty u danego pracodawcy regulaminowy pułap ryczałtu zapewniał pracownikowi realną możliwość zaspokojenia jego potrzeb noclegowych w odpowiednich warunkach.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa Stowarzyszenia "T." w P. działającego na rzecz G.R. przeciwko A.D. o wznowienie postępowania, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 11 maja 2017 r., sygn. akt V Pa [...]/17,
1. oddala skargę,
2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego, w pozostałym zakresie odstępując od obciążenia pozwanego tymi kosztami.
Uzasadnienie
A.D. (pozwany) 10 lutego 2017 r. złożył skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z 15 października 2015 r., V Pa [...]/15 oraz prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z 24 kwietnia 2015 r., IV P [...]/13.
Powołując się na treść art. 401 k.p.c, pozwany podniósł, że 29 grudnia 2016 r. w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (poz. 2206) ogłoszony został wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 listopada 2016 r., K 11/15, stwierdzający, że art. 21 a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (jednolity tekst: Dz.U. z 2012 r., poz. 1155 ze zm., dalej jako ustawa o czasie pracy kierowców), w związku z art. 77 § 2, 3 i 5 k.p., w związku z § 16 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167 ze zm., dalej jako rozporządzenie delegacyjne) oraz w związku z § 9 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. z 2002 r., Nr 236, poz. 1991 ze zm., dalej jako rozporządzenie o delegacjach zagranicznych), w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do kierowców wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W ocenie pozwanego orzeczenie to w sposób istotny wpływa na rozstrzygnięcia podjęte w zaskarżonych wyrokach oraz czyni zasadnym wznowienie postępowania, gdyż wyroki te zostały wydane na podstawie przepisów prawa, które Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodne z Konstytucją RP. Dlatego powinny zostać zmienione, powództwo zaś oddalone w całości przy zasądzeniu kosztów na rzecz pozwanego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty