Wyrok SN z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. II CSK 17/18

W świetle art. 385¹ § 3 k.c. rozłożenie ryzyka związanego ze zmianą wartości realnej pieniądza nie musi być równomierne. Niemniej jednak, w jego wyniku nie powinno nigdy dochodzić do rozstrzygnięć prowadzących do wzbogacenia się jednej strony kosztem drugiej. W każdym razie nieuzasadnione jest obciążanie wyłącznie dłużnika skutkami deprecjacji pieniądza. Należy też mieć na uwadze, że odsetki za opóźnienie pełnią również funkcję waloryzacyjną, zwłaszcza gdy poziom inflacji jest niższy od wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie, których zapłaty wierzyciel może domagać się od dłużnika. Przyczyną waloryzacji sądowej świadczenia z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości, którego wysokość jest uzależniona od jej wartości, nie może być ogólny wzrost wartości nieruchomości wynikający z określonych mechanizmów rynkowych (np. wejście Polski do struktur UE), jeśli nie wiąże się z tym istotna zmiana siły nabywczej pieniądza, jak tego wymaga art. 358¹ § 3 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Roman Trzaskowski (przewodniczący)

SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca)

SSN Agnieszka Piotrowska

w sprawie z powództwa T. T. i W. T. przeciwko E. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 27 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 kwietnia 2017 r., sygn. akt I ACa (...), I ACa(...)

1. odrzuca skargę kasacyjną na punkt I (pierwszy), podpunkt 1 (jeden) i 2 (dwa);

2. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie I (pierwszym), podpunkt 3 (trzy) i 4 (cztery) oraz w punkcie III (trzecim), a także w punkcie IV (czwartym) w części oddalającej apelację powodów oraz w punkcie V (piątym) i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W pozwie z dnia 6 lipca 2009 r. powodowie W. T. i T. T. domagali się zasądzenia od strony pozwanej E. sp. z o.o. w P. kwoty 23 671,35 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 maja 2009 r. do dnia zapłaty z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z ich nieruchomości za okres od 22 lipca 1999 r. do 22 lipca 2000 r. Sprawa była prowadzona pod sygn. akt I C (...) (w drugiej instancji I ACa (...)). W piśmie z dnia 9 marca 2010 r. rozszerzyli powództwo o kwotę 15 568,07 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 marca 2010 r. z tytułu częściowego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z ich nieruchomości za okres od 9 marca 2000 r. do 22 lipca 2000 r., ponad wynagrodzenie dochodzone w pierwotnym pozwie. W kolejnym piśmie z dnia 9 stycznia 2012 r. sprecyzowali żądanie pozwu w ten sposób, że zażądali zasądzenia wynagrodzenia w kwocie 115 104,34 zł z ustawowymi odsetkami. Natomiast w piśmie z dnia 16 kwietnia 2013 r. kolejny raz rozszerzyli powództwo o kwotę 22 477,24 zł. W piśmie z dnia 25 czerwca 2015 r. rozszerzyli powództwo o dalszą kwotę 111 483,12 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 czerwca 2011 r. w stosunku do kwoty 76 069,56 zł i od 15 marca 2013 r. od kwoty 35 413,56 zł, za okres od 23 lipca 2003 r. do 22 lipca 2005 r.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się