Wyrok SN z dnia 3 października 2017 r., sygn. II PK 251/16

Przepis art. 411 pkt 2 k.c. nie stanowi lex specialis względem art. 5 k.c. czy 8 k.p., a podstawowa różnica polega na tym, że w wyniku zastosowania art. 411 pkt 2 k.c. zubożony w ogóle pozbawiony jest roszczenia o zwrot i ma to miejsce nie ze względu na sposób realizacji roszczenia, lecz ze względu na charakter świadczenia nienależnego. Niemniej jednak wszystkie te przepisy odwołują się do zasad współżycia społecznego jako instrumentu unicestwiającego prawo podmiotowe. Zatem i w przypadku art. 411 pkt 2 k.c. dla oceny prawnej muszą mieć znaczenie okoliczności towarzyszące wzbogaceniu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Krzysztof Rączka

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa S. Spółka Akcyjna w B. Oddział w D. K. w całkowitej likwidacji Rejon K. przeciwko D. S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 października 2017 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 16 maja 2016 r., sygn. akt VII Pa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w K. z dnia 29 września 2015 r. w sprawie z powództwa S. S.A. w B. Oddział w D. Zakład "K. w całkowitej likwidacji" Rejon K. przeciwko D. S., o zapłatę, zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 34.418,42 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 maja 2012 r. do dnia zapłaty i oddalił dalej idące powództwo.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 4 czerwca 1998 r. Sąd Rejonowy w K. wydał wyrok, w którym zasądził od poprzednika prawnego strony powodowej - K. w N. na rzecz pozwanego D. S. podwyższoną rentę uzupełniającą w wysokości 1.055,23 zł miesięcznie, płatną począwszy od 15 czerwca 1998 r. do dnia 15-tego każdego miesiąca, z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia. Od dnia 1 sierpnia 2006 r. pozwany nabył uprawnienia do emerytury górniczej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 (Dz. U. z 2003 r. Nr 210, poz. 2037 ze zm.), który stanowi, że były pracownik zlikwidowanej kopalni D., którego prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy i który nie spełnia warunków do górniczej emerytury w myśl przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nabywa prawo do emerytury górniczej, jeżeli udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową łącznie przez 15 lat, w tym posiadał 5 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się