Wyrok SN z dnia 1 grudnia 2017 r., sygn. I CSK 342/17
Art. 5 k.c. nie może być stosowany w sytuacji, gdy w inny sposób można zabezpieczyć interes zagrożony wykonywaniem prawa podmiotowego.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Paweł Grzegorczyk
SSN Monika Koba
w sprawie z powództwa J. Z. przeciwko B. S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 1 grudnia 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. akt I Ca (...),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
J. Z. domagała sie zasądzenia od B. S. kwoty 62 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 października 2008 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania.
Sąd Rejonowy w S. wyrokiem z dnia 29 października 2015 r. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 62 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 października 2008 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 8 387 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Ustalił, że w dniu 9 lutego 2007 r. powódka znalazła na aukcji internetowej portalu Allegro ogłoszenie o sprzedaży samochodu osobowego marki Toyota Rav 4. K. Z., mąż powódki, skontaktował się ze sprzedającym i w rozmowie telefonicznej ustalił, że w dniu 10 lutego 2007 r. przyjedzie do miejscowości Z. obejrzeć samochód. Mąż powódki pojechał tam wraz z dwoma znajomymi i po dokonaniu oględzin samochodu podjął decyzję o jego kupnie. Wraz z samochodem B. S. przekazał K. Z. wypełnioną w języku francuskim fakturę, w której były wpisane dane powódki i cena samochodu 3 000 euro, dokument ubezpieczenia, kluczyki i inne dokumenty związane z samochodem, a pozwany otrzymał od męża powódki kwotę 62 000 zł tytułem zapłaty. Dnia 27 lutego 2007 r. powódka zarejestrowała pojazd w urzędzie miejskim w B., dnia 15 marca 2007 r. otrzymała dowód rejestracyjny, a dnia 27 sierpnia 2007 r. samochód został zatrzymany w związku z podejrzeniem, że pochodzi z kradzieży, o czym mąż powódki poinformował pozwanego. Postanowieniem Prokuratora Prokuratury Rejonowej w S. z dnia 15 stycznia 2008 r. samochód został uznany za dowód rzeczowy i pozostawał w depozycie Sądu Rejonowego w S. Dnia 16 października 2008 r. powódka odstąpiła od umowy sprzedaży samochodu, wzywając pozwanego do zapłaty na jej rzecz uiszczonej ceny nabycia pojazdu do dnia 27 października 2008 r. W odpowiedzi na to pismo pozwany pisemnie oświadczył, że nie był stroną umowy sprzedaży i zarzucił, że taka umowa w ogóle nie istnieje. Sąd Rejonowy, na podstawie dowodów przeprowadzonych przed Sądem Rejonowym w S. w sprawie karnej, ustalił, że samochód będący przedmiotem sporu nie został na terenie Francji skradziony, jego właścicielka samochód sprzedała, a następnie zawiadomiła francuską policję o jego rzekomej kradzieży, uzyskując w ten sposób odszkodowanie od francuskiego ubezpieczyciela. Wyrokiem z dnia 29 maja 2014 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty