Wyrok SN z dnia 6 września 2017 r., sygn. I CSK 304/16
Prawo polskie nie precyzuje, jaki skutek procesowy ma dla strony korzystne rozstrzygnięcie trybunału w Strasburgu.
Gazeta Prawna nr 173/2017
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa B. sp. z o.o. w W. przeciwko Skarbowi Państwa - Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego i Prokuraturze Okręgowej w P. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 6 września 2017 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 15 grudnia 2015 r., sygn. akt I ACa (...),
oddala skargę kasacyjną i nie obciąża strony powodowej kosztami postępowania kasacyjnego na rzecz strony pozwanej.
Uzasadnienie
Pozwem wniesionym w dniu 6 lutego 2014 r., "B." spółka z o.o. w W. wniosła o zasądzenie od Skarbu Państwa - Sądu Najwyższego i Prokuratury Okręgowej w P. - kwoty 655 815 263,35 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu (str. 8, 9 i 10 pozwu) strona powodowa wskazała, że dochodzi naprawienia szkody wyrządzonej Spółce przez wydanie przez Sąd Najwyższy postanowienia z dnia 8 sierpnia 2007 r. w sprawie II CSK 297/07, odmawiającego przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej powodowej Spółki od prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 8 stycznia 2007 r. w sprawie I ACa (...), którym oddalono apelację Spółki od wyroku Sądu Okręgowego w P. oddalającego powództwo o naprawienie szkody wyrządzonej Spółce przez tymczasowe aresztowanie prezesa jej zarządu na mocy postanowienia Prokuratury Wojewódzkiej w (.) z dnia 4 listopada 1993 r. Powołując się na wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (dalej: "ETPC") z dnia 10 kwietnia 2012 r., uwzględniający skargę indywidualną Spółki (nr 11656/08) na opisane wyżej postanowienie Sądu Najwyższego i stwierdzający naruszenie przez Polskę art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej Protokołami nr 3, 5, 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 dalej:, "Konwencja"), Spółka domagała się od pozwanego Skarbu Państwa równowartości utraconych przez nią korzyści w kwocie 153 924 000 zł za okres od dnia tymczasowego aresztowania prezesa zarządu Spółki (4 listopada 1993 r.) do dnia 5 października 1999 r. oraz w kwocie 137 428 829,42 zł za dalszy okres do dnia 28 stycznia 2004 r., łącznie 291 352 829,42 zł jako należności głównej oraz skapitalizowanych odsetek od tej kwoty naliczonych za okres od dnia 29 stycznia 2004 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. w wysokości 364 462 433,93 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
