Postanowienie SN z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. I KZP 22/12
Przepis art. 300 § 2 k.k. udziela ochrony również wierzytelnościom nie związanym z obrotem gospodarczym, w tym wynikającym z zobowiązań podatkowych.
Teza urzędowa
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej (przewodniczący)
SSN Józef Dołhy (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
Protokolant: Joanna Mierzwińska-Lorencka
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Aleksandra Herzoga w sprawie S. K. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 24 stycznia 2013 r., przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Rejonowy w K. postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2012 r., […], zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy przepis art. 300 § 2 k.k. obejmuje swoją ochroną wyłącznie wierzytelności wynikające z obrotu gospodarczego, czy też udziela ochrony również wierzytelnościom powstałym w obrocie pozagospodarczym, zabezpieczającym interes fiskalny Państwa, w szczególności daninom publicznym i podatkom?”
postanowił:
odmówić podjęcia uchwały.
Uzasadnienie
Przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne powstało w następującej sytuacji procesowej:
Postanowieniem z dnia 24 maja 2012 r., […], prokurator Prokuratury Rejonowej K., na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k., umorzył śledztwo przeciwko S. K. o czyn z art. 300 § 2 k.k., polegający na udaremnieniu wykonania orzeczeń - tytułów wykonawczych wystawianych przez organy podatkowe i inne organy państwa, wobec braku znamion czynu zabronionego w czynie zarzucanym podejrzanemu. W uzasadnieniu postanowienia prokurator stwierdził m. in., że typ przestępstwa udaremnienia egzekucji nie obejmuje swoją ochroną wierzytelności niezwiązanych z obrotem gospodarczym, nie zapewnia więc ochrony karnej, gdy orzeczenie dotyczy należności publicznoprawnych.
Na powyższe postanowienie wniósł zażalenie - w trybie art. 306 § 1 k.p.k. - Naczelnik Urzędu Skarbowego K., kwestionując dokonaną przez prokuratora ocenę prawną stanu faktycznego.
Sąd Rejonowy w K., rozpatrując zażalenie, uznał, że w sprawie wyłoniło się zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy i sformułował pytanie, przytoczone w części wstępnej postanowienia. W części motywacyjnej wystąpienia Sąd odwoławczy obszernie zacytował uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 27 października 2011 r., sygn. akt II AKa 261/11 (LEX nr 1085916), wskazując, że stanowisko w nim zaprezentowane, sprowadzające się do tezy, że przepis art. 300 § 2 k.k. chroni jedynie interesy wierzycieli powstałe w ramach wąsko rozumianego obrotu gospodarczego, jest dla sądu przekonujące, nadto przytoczył kilka wypowiedzi doktryny, zaś jako źródło swoich wątpliwości wskazał treść art. 210 § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2012 r. , poz. 749 ze zm.), dodany przez ustawę z dnia 7 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1318). W myśl tego przepisu decyzja nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zawiera również pouczenie o odpowiedzialności karnej za usunięcie, ukrycie, zbycie, darowanie, zniszczenie, rzeczywiste lub pozorne obciążenie albo uszkodzenie składników majątku strony, mające na celu udaremnienie egzekucji obowiązku wynikającego z tej decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
