Wyrok SN dnia 19 września 2013 r., sygn. I CSK 687/12
Nie sposób obciążać przedsiębiorcy ryzykiem zaciągniętego zobowiązania w wypadku, gdy klient w świetle zasad doświadczenia życiowego powinien był zorientować się, że osoba czynna w lokalu jest nieuprawniona do składania mu określonego rodzaju oświadczeń.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wojciech Katner (przewodniczący)
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z powództwa T. P. przeciwko M. P. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 września 2013 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 30 marca 2012 r.
oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2011 roku Sąd Okręgowy w W. uchylił wyrok zaoczny z dnia 22 lutego 2008 r., zasądzający od pozwanego M. P. na rzecz powoda T. P. kwotę 150.000 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu i oddalił powództwo w całości, czyniąc w sprawie następujące ustalenia faktyczne.
W dniu 14 lutego 2007 r. samochód powoda marki Mitsubishi Pajero, wyprodukowany w 1998 roku, nabyty przez powoda jesienią 2006 roku, został przyjęty do warsztatu samochodowego "A. - T." w M., stanowiącego własność pozwanego M. P., w celu naprawy powypadkowej, zgodnie z kosztorysem sporządzonym przez ubezpieczyciela sprawcy szkody, zobowiązanego do jej naprawienia. Na czas naprawy, od dnia 14 lutego 2007 r. do dnia 22 lutego 2007 r., pozwany użyczył powodowi samochód marki Mitsubishi Lancer. W dniu 16 marca 2007 r. ubezpieczyciel dokonał rozliczenia naprawy powypadkowej pojazdu z pozwanym, a powód odebrał z warsztatu pozwanego swój samochód. Po upływie kilku dni T. P. zgłosił usterki i zażądał ich usunięcia. Następnie w kwietniu i maju 2007 roku powód ponownie reklamował jakość wykonanej naprawy, zostawiając samochód w warsztacie pozwanego i żądając usunięcia usterek. W kwietniu 2007 roku powód korzystał z użyczonego mu przez pozwanego, na czas naprawy, samochodu zastępczego marki Suzuki. W dniu 9 maja 2007 r. powód zgłosił uszkodzenie, z winy pracowników warsztatu, instalacji paliwowej, immobilizera oraz rozerwanie gumowej osłony lewarka skrzyni biegów i zostawił ponownie swój samochód w warsztacie pozwanego. Od dnia 10 maja 2007 r., powód korzystał w celach zawodowych i prywatnych z użyczonego mu nieodpłatnie, na czas nieoznaczony, samochodu Suzuki Grand Vitara, stanowiącego własność współpracującej z powodem K. G. Naprawa samochodu powoda przedłużała się, w lipcu 2007 r. T. P. został poinformowany o uszkodzeniu nadwozia pojazdu (dachu, maski i tylnych drzwi) przez drzwi garażowe oraz gałąź drzewa. W dniu 7 lipca 2007 r., zatrudniony w warsztacie pozwanego w charakterze kierownika serwisu, M. C., z którym powód kontaktował się w sprawie samochodu w czasie wizyt w warsztacie, sporządził pisemne oświadczenie, w którym zobowiązał się wobec powoda do cyt. "zrekompensowania, w terminie do dnia 19 lipca 2007 r., strat wynikających z uszkodzenia samochodu powoda powstałych w warsztacie, do odkupienia samochodu powoda i znalezienia innego samochodu, równego co do wartości i stanu licznika, określając wartość operacji na kwotę nie mniejszą niż 50.000 zł". W dniu 4 sierpnia 2007 r. M. C. sporządził kolejne pismo, w którym zobowiązał się wobec powoda "do zakończenia, w terminie do dnia 6 sierpnia 2007 r., wszelkich spraw ustalonych między M. C. a powodem w piśmie z dnia 7 lipca 2007 r. związanych z odkupieniem i sprzedażą samochodu powoda oraz dodatkowo do pokrycia roszczenia powoda w wysokości 10.000 zł".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
