Postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. I KZP 26/10
Normatywne doprecyzowanie właściwości sądu poprzez wskazanie rodzaju wydziału, w którym ma być rozpoznawana sprawa, choćby wydział taki był określany mianem „sądu”, nie czyni z niego sądu w znaczeniu procesowym, o którym mowa w art. 35 § 1 k.p.k.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska
Protokolant: Łukasz Majewski przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej - Aleksandra Herzoga w sprawie Jacka K. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 27 stycznia 2011 r., przedstawionego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w S. postanowieniem z dnia 29 października 2010 r., sygn. akt IV Ka 985/10 zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy wobec regulacji prawnej, przyjętej w art. 75 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 167, poz. 1191 w brzmieniu obowiązującym od dnia 17.06.2010 r.), sądem właściwym do rozpoznania odwołania od orzeczenia komisji dyscyplinarnej jest wydział karny sądu okręgowego właściwego według siedziby kancelarii obwinionego komornika ?
a w razie odpowiedzi negatywnej:
Czy wobec regulacji prawnej, przyjętej w art. 75 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 167, poz. 1191 w brzmieniu obowiązującym od dnia 17.06.2010 r.), sądem właściwym do rozpoznania odwołania od orzeczenia komisji dyscyplinarnej jest sąd pracy i ubezpieczeń społecznych sądu okręgowego właściwego według siedziby kancelarii obwinionego komornika czy też wydział cywilny takiego sądu okręgowego?”
postanowił odmówić podjęcia uchwały.
Uzasadnienie
Zagadnienie prawne przedstawione do rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy zaistniało na tle następującej sytuacji procesowej.
Wobec komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w G. Jacka K. prowadzone było, z wniosku Ministra Sprawiedliwości, postępowanie dyscyplinarne o czyn określony w art. 71 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 167, poz. 1191 ze zm.- ustawa dalej określana jako „u.k.s.e.”). W dniu 12 maja 2010 r. orzeczenie w pierwszej instancji wydała w tej sprawie Komisja Dyscyplinarna przy Krajowej Radzie Komorniczej w Warszawie. Odwołanie od tego orzeczenia, na niekorzyść komornika, wniósł w dniu 25 czerwca 2010 r. Minister Sprawiedliwości, wskazując jako sąd właściwy do jego rozpoznania Sąd Okręgowy w S. W uzasadnieniu odwołania Minister Sprawiedliwości podniósł, że zważywszy na treść art. 5 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 40, poz. 228), która weszła w życie w dniu 17 czerwca 2010 r., postępowanie odwoławcze winno być kontynuowane przed sądem według przepisów u.k.s.e. po nowelizacji. Powołując się zaś na zapis ujęty w art. 75 ust. 4 u.k.s.e. po nowelizacji, zawierający nakaz stosowania przepisów kodeksu postępowania karnego w zakresie nieuregulowanym w ustawie, Minister Sprawiedliwości wskazał, że sądem rozpoznającym odwołanie będzie wydział karny sądu okręgowego właściwego dla siedziby kancelarii obwinionego. Odwołanie zostało przesłane przez Komisję Dyscyplinarną przy Krajowej Radzie Komorniczej w Warszawie do Sądu Okręgowego w S. i zostało w dniu 16 lipca 2010 r. zarejestrowane w VII Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Postanowieniem z dnia 29 lipca 2010 r. Sąd Okręgowy w S. VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Warszawie XII Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, by następnie w dniu 4 sierpnia 2010 r., po dostrzeżeniu zmiany w u.k.s.e. w zakresie właściwości sądu rozpoznającego odwołanie, uchylić swoje postanowienie; wydanym tego dnia zarządzeniem sprawę przekazano do Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w S. W dniu 27 sierpnia 2010 r. sprawa trafiła do III Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w S., ale na skutek pisma przewodniczącego tego wydziału, zawierającego sugestię przekazania sprawy o charakterze sprawy odwoławczej do wydziału odwoławczego, Prezes Sądu Okręgowego w S. zarządzeniem z dnia 30 sierpnia 2010 r. zdecydował o przekazaniu sprawy do IV Wydziału Odwoławczego. Sprawa została zarejestrowana w IV Wydziale Karnym w dniu 1 września 2010 r., zaś termin jej rozpoznania na rozprawie wyznaczono na dzień 15 października 2010 r. W trakcie tej rozprawy przewodnicząca zarządziła przerwę celem narady nad kwestią właściwości sądu karnego, a po naradzie rozprawę odroczono, cyt.: „celem zwrócenia się na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. do Sądu Najwyższego w Warszawie z pytaniem prawnym w przedmiocie właściwości sądu karnego do rozpoznania przedmiotowej sprawy”. Postanowieniem z dnia 29 października 2010 r., IV Ka 985/10, Sąd Okręgowy w S., IV Wydział Karny, przekazał na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy w postaci dwóch pytań przedstawionych powyżej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
