Postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. II KK 200/10
Nie ma przeszkód aby w postępowaniu odwoławczym dostrzegając luki w gromadzeniu materiału dowodowego i kierując się zasadą odrębności przestępstw wchodzących w skład ciągu, uchylić zaskarżony wyrok co do konkretnych czynów i w tym zakresie przekazać sprawę do ponownego rozpoznania, a skazać za pozostałe przestępstwa wchodzące w skład ciągu, przy ustaleniu nowej ich konfiguracji i wymierzeniu nowej kary w oparciu o art. 91 § 1 k.k., dostosowanej do poczynionych zmian w zakresie ilości przestępstw wchodzących w skład ciągu i zdeterminowanej kierunkiem wniesionego środka odwoławczego.
Przy stosowaniu art. 12 k.k. wątpliwości co do realizacji konkretnej czynności wykonawczej składającej się na czyn ciągły muszą skutkować uchyleniem takiego orzeczenia w odniesieniu do całego przestępstwa.
W razie podniesienia w kasacji zasadnego zarzutu odnośnie jednego lub niektórych przestępstw skonfigurowanych w ciąg z powodu przeszkód procesowych (art. 537 § 1 i 2 k.p.k.) możliwe jest jedynie, uchylenie całego wyroku tyczącego ciągu przestępstw, także w części niezaskarżonej, ponieważ Sąd Najwyższy nie może korygować opisu ciągu przestępstw jak też wymierzać nowej kary stosownie do dyspozycji art. 91 § 1 k.k. Takich ograniczeń nie przewiduje art. 437 k.p.k. określający rodzaje orzeczeń sądu odwoławczego, który w ramach wyroku zmieniającego może w zależności od poczynionych ustaleń korygować opis ciągu przestępstw i orzeczenie o karze.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
