Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606507)
      • Kadry i płace (26074)
      • Obrót gospodarczy (88689)
      • Rachunkowość firm (3729)
      • Ubezpieczenia (35724)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    10.06.2009

    Postanowienie SN z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. II KK 15/09

    W sytuacji, gdy sąd nie dopatruje się możliwości połączenia w wyroku łącznym kar orzeczonych w wyrokach wskazanych we wniosku uprawnionego (zwłaszcza, gdy jest to wniosek samego oskarżonego) z uwagi na brak realnego zbiegu przestępstw jako warunku niezbędnego do orzeczenia nowej kary łącznej, ale dostrzega możliwość wydania wyroku łącznego co do skazań niepowołanych we wniosku, jest zobowiązany taki wyrok wydać. Stosowanie określonej w art. 85 k.k. instytucji kary łącznej, której to dopełnienie wskazanych w tym przepisie warunków, stanowi w myśl art. 569 § 1 k.p.k., priorytetową przesłankę warunkującą możliwość, ale i obowiązek, wydania wyroku łącznego, jako instytucji prawa karnego materialnego, nie jest uzależnione ani od woli skazanego, ani od woli samego sądu. Jednoznaczna kategoryczność brzmienia treści przepisu art. 85 k.k. („sąd orzeka”), przesądza o tym, że zawsze orzeczenie kary łącznej - o ile zaistnieją wszystkie w tym przepisie określone warunki - jest obowiązkiem, a nie jedynie uprawnieniem sądu.

    Z uzasadnienia:

    Kasację uznać należało za bezzasadną. Tak bowiem wypada ocenić ten podniesiony w niej jako jedyny zarzut.

    Przystępując do wykazania powodów tego rozstrzygnięcia nie sposób już na wstępie nie zauważyć niewątpliwej niestaranności i niepoprawności sformułowania tego zarzutu, jak i określenia jego podstawy prawnej. Odnosi się on wszak bezpośrednio do wyroku sądu pierwszej instancji i nie wykazuje - ani poprzez przywołanie konkretnych okoliczności faktycznych, ani obowiązujących sąd odwoławczy unormowań prawnych - sposobu „przeniknięcia” owego zgłaszanego uchybienia do orzeczenia tego sądu, które to przecież tylko, w myśl przepisu 519 k.p.k. w zw. z art. 520 k.p.k., może być przedmiotem zaskarżenia przez strony kasacją.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    Powiązane dokumenty
    • VAT
    • Czy księgowa, która zajmuje się rejestracją spółki z o.o., ponosi odpowiedzialność za skutki wykreślenia członka zarządu przez sąd z urzędu
    • Ewakuacja w zakładzie pracy – obowiązki pracodawcy
    • Na jakich zasadach pracownicy odpowiadają za szkody w mieszkaniu wynajętym przez pracodawcę
    • Oszustwo podatkowe „na studenta“ – KAS ostrzega
    • USTAWA z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny Art./§ 85
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.