Wyrok SN z dnia 18 sierpnia 2009 r., sygn. I PK 60/09

Prawomocne skazanie za sprzeniewierzenie powierzonych pieniędzy (art. 284 § 2 k.k.) wiąże co do wysokości przywłaszczonej kwoty, ale nie zwalnia sądu pracy z oceny, w jakiej wysokości szkoda została wyrządzona przestęp­stwem.

Przewodniczący SSN Józef Iwulski (sprawozdawca), Sędziowie SN: Zbigniew Hajn, Romualda Spyt.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 sierpnia 2009 r. sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej Spółki z o.o. w S. przeciwko Mirosławowi Z. o zapłatę 28.610,59 zł, na skutek skargi kasacyj­nej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecz­nych w Łodzi z dnia 30 października 2008 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi do ponownego rozpoznania i orze­czenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 lipca 2008 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Rawie Mazo­wieckiej po rozpoznaniu sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa Komunikacji Samo­chodowej Spółki z o.o. w S. przeciwko Mirosławowi Z. o zapłatę kwoty 28.610,59 zł: 1) umorzył postępowanie co do kwoty 738,32 zł; 2) zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 20.021,93 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 4 stycz­nia 2007 r. do dnia zapłaty; 3) oddalił powództwo w pozostałej części; 4) zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 2.440,05 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, 5) zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Rawie Mazowieckiej kwotę 1.516,93 zł tytułem zwrotu wydatków sądowych oraz 6) zasądził od strony powodowej na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Rawie Mazowieckiej kwotę 650,70 zł tytułem zwrotu wydatków sądowych.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany, zatrudniony na stanowisku specjalisty do spraw marketingu, wykonywał pracę w prowadzonym przez stronę powodową biurze turystycznym w jej placówce terenowej w R.M. Pozwany zbierał zamówienia na wy­cieczki, a następnie organizował je przy wykorzystaniu środków transportowych nale­żących do pracodawcy. W związku z organizowaniem wycieczek dla podmiotów ze­wnętrznych pozwany pobierał z kasy spółki zaliczki na pokrycie kosztów wycieczek. Po zorganizowaniu wycieczki pozwany był zobowiązany przedstawić dokumentację potwierdzającą poniesione wydatki i na tej podstawie miały być rozliczane pobrane wcześniej zaliczki. Pozwany wielokrotnie nie przedstawiał pracodawcy dokumentów związanych z organizowanymi wycieczkami oraz nie dokonywał rozliczenia zaliczek. Pozwany nie był uprawniony do odbioru ostatecznej należności przysługującej spółce od podmiotów zamawiających wycieczki, ale to robił a pieniądze zatrzymywał dla siebie. W dniu zakończenia stosunku pracy (31 grudnia 2005 r.) pozwany nie rozli­czył zaliczek na łączną kwotę 5.157,24 zł. Po wniesieniu powództwa pozwany przed­stawił kolejne dokumenty dotyczące wydatków na łączną kwotę 3.533,78 zł. Prawo­mocnym wyrokiem sądu karnego z dnia 3 sierpnia 2006 r. pozwany został skazany za to, że w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2005 r., kierując biurem tury­stycznym prowadzonym przez placówkę terenową strony powodowej w R.M., działa­jąc czynem ciągłym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał przywłaszcze­nia pieniędzy na łączną kwotę 20.021,93 zł w ten sposób, że przyjmował od klientów biura turystycznego wpłaty, których nie odprowadzał do kasy oraz pobierał zaliczki z kasy strony powodowej, z których nie rozliczył się, czym działał na szkodę praco­dawcy.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się