Uchwała SN z dnia 7 maja 2009 r., sygn. III CZP 18/09
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący), SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca), SSN Hubert Wrzeszcz,
Protokolant Iwona Budzik
w sprawie z powództwa Ireneusza M.
przeciwko Skarbowi Państwa -Prezydentowi m.st. Warszawy i Wojewodzie Warszawskiemu
o zapłatę,
po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym
w dniu 7 maja 2009 r.,
zagadnienia prawnego przedstawionego
przez Sąd Apelacyjny w W.
postanowieniem z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt VI ACa 421/08,:
„Czy roszczenie o odszkodowanie wywodzone z zapadłej decyzji administracyjnej, stwierdzającej wydanie z naruszeniem prawa uprzedniej decyzji administracyjnej, która odmawiała ustanowienia prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej, może być przeniesione na osobę trzecią w drodze przelewu (art. 509 § 1 k.c.)?”
podjął uchwałę:
Dopuszczalny jest przelew wierzytelności o odszkodowanie za wydanie decyzji administracyjnej odmawiającej współwłaścicielowi gruntu warszawskiego ustanowienia wieczystej dzierżawy lub prawa zabudowy, która uznana została za wydaną z naruszeniem prawa.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w W. rozpoznając apelację wniesioną przez powoda Ireneusza M. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 24 stycznia 2008 r. powziął istotne wątpliwości i na podstawie art. 390 § 1 k.p.c. przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne sformułowane w sentencji swojego postanowienia z dnia 16 grudnia 2008 r. Zagadnienie to powstało na tle następującego stanu faktycznego.
Powód wystąpił z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o zasądzenie kwoty 6 809 120,00 zł tytułem odszkodowania. W uzasadnieniu swego żądania wskazał, że szkoda została wyrządzona decyzją Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 11 sierpnia 1972 r., w której w odmówiono współwłaścicielom, zabudowanej nieruchomości przy Al. N. [...] w W., ustanowienia wieczystej dzierżawy. Ostateczną decyzją z dnia 3 października 2006 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie stwierdziło, że powołana wyżej decyzja została wydana z naruszeniem prawa. Jako podstawę swego roszenia powód wskazała art. 160 k.p.a. W trakcie procesu powód cofnął powództwo co do kwoty 1 818,760 zł. Sąd I instancji umorzył postępowanie w tym zakresie oraz oddalił powództwo w pozostałej części. W opinii Sądu Okręgowego art. 160 k.p.a., w sytuacji gdy decyzja stwierdzająca, że decyzja wyrządzająca szkodę została wydana z naruszeniem prawa stała się ostateczna po 1 września 2004 r., przepis art. 160 k.p.a. nie może być podstawą dochodzonego w pozwie roszczenia, zaś sąd nie ma obowiązku poszukiwać właściwej podstawy prawnej roszczenia, gdy powód reprezentowany jest w procesie przez profesjonalnego pełnomocnika.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
