10.12.2008

Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. II KK 229/08

Istota rzeczy sprowadza się (…) do tego, że skazany wiedząc o rzeczywistym powodzie szkody, podał we wniosku o odszkodowanie nieprawdę, usiłując w ten sposób doprowadzić zakład ubezpieczeń do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Postępowanie karne i postawiony skazanemu zarzut oraz przypisany mu czyn wiążą się zatem ze złożeniem tego samego wniosku o odszkodowanie, dotyczącego tego samego samochodu i tej samej szkody, opartego na nieprawdziwych przesłankach, przy czym rzeczywisty przebieg wydarzeń poprzedzających zaistnienie szkody zdołano ustalić dopiero na etapie postępowania sądowego. W związku z tym nie ma jakichkolwiek racjonalnych powodów, by twierdzić, że M. K. został skazany za inny czyn niż ten, który zarzucono mu w akcie oskarżenia.

Z uzasadnienia:

M. K. został oskarżony o to, że: „w bliżej nieustalonym czasie, latem 2004 roku do dnia 16 sierpnia 2004 r. w nieustalonym miejscu, w celu uzyskania odszkodowania z tytułu ubezpieczenia autocasco samochodu marki „Nissan Almera”, spowodował uszkodzenie tego samochodu poprzez uderzenie nim w przeszkodę posiadającą wąski sztywny element, w wyniku czego powstały uszkodzenia w postaci miejscowych wgnieceń nakładki i belki zderzaka przedniego, zgięć pokrywy komory silnika i wzmocnień, uszkodzeń chłodnicy i aktywowania poduszek powietrznych, a następnie w dniu 16 sierpnia 2004 r. w R., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić Powszechny Zakład Ubezpieczeń SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że w zgłoszeniu szkody, które złożył w związku z uszkodzeniem samochodu marki „Nissan Almera” podał nieprawdziwe okoliczności jej powstania poprzez oświadczenie, że do uszkodzenia samochodu doszło w wyniku uderzenia w ścianę garażu, czym usiłował wyłudzić odszkodowanie w kwocie 18.911,52 zł z tytułu ubezpieczenia autocasco na szkodę Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń SA, lecz zamierzonego celu nie osiągnął, ponieważ pokrzywdzona Spółka odmówiła wypłaty odszkodowania”, tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 298 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty