Postanowienie SN z dnia 28 kwietnia 2008 r. sygn. I KZP 6/08
Wniosek o orzeczenie środka karnego obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody (art. 46 § 1 k.k. w zw. z art. 39 pkt 5 k.k.) mogą złożyć: pokrzywdzony i podmioty wykonujące prawa pokrzywdzonego (art. 49 § 1 - 4 k.p.k.), prokurator (art. 49a k.p.k.) i zastępcy procesowi pokrzywdzonego, a w wypadku śmierci pokrzywdzonego (art. 52 § 1 k.p.k.) osoby najbliższe dochodzące przysługujących im roszczeń określonych w przepisach art. 446 § 1 i 3 k.c. oraz w art. 445 § 3 pierwsza część zdania k.c.
Sąd Najwyższy Izba Karna w Warszawie
na posiedzeniu w składzie:
Przewodniczący: Prezes SN Lech Paprzycki (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Krzysztof Cesarz, Waldemar Płóciennik
Protokolant: Anna Szczepańska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Beaty Mik
w sprawie Marka Z.
po rozpoznaniu, przekazanych na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w T., postanowieniem z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. akt II Ka 548/07, zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy:
„1. Czy szkoda, o której mowa w art. 46 § 1 k.k. obejmuje wyłącznie krzywdę osoby bezpośrednio pokrzywdzonej przestępstwem (ofiary) czy również krzywdę osób jej najbliższych doznaną w związku z jej śmiercią jako następstwem przestępstwa;
2. W przypadku uznania, że do uzyskania zadośćuczynienia uprawniona jest jedynie ofiara przestępstwa, czy roszczenie to przechodzi na osoby najbliższe (strony zastępcze - art. 52 § 1 k.p.k.) niezależnie od ograniczeń z art. 445 § 3 k.c.?”
postanowił
odmówić podjęcia uchwały.
Uzasadnienie
Przekazane zagadnienia prawne zostały sformułowane w następującej sytuacji procesowej.
Sąd Rejonowy w T., wyrokiem z dnia 9 października 2007 r., w sprawie II K 520/07, uznał Marka Z. (a nie - jak mylnie przytacza w uzasadnieniu swojego pytania Sąd Okręgowy w T. - Tomasza) za winnego tego, że w dniu 31 października 2006 r. w B. na terenie powiatu t., umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że jadąc jako kierujący samochodem osobowym marki R. S. nr rej. [...] nie dostosował prędkości do warunków drogowych, jak też w stopniu niedostatecznym obserwował drogę przed pojazdem, w wyniku czego potrącił przechodzącą przez jezdnię Julię B., w następstwie czego piesza poniosła śmierć na miejscu tj. przestępstwa określonego w art. 177 § 2 k.k. Za tak opisany czyn, Sąd Rejonowy w T. wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat, grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 zł oraz orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wszystkich kategorii na okres 3 lat.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
