Uchwała SN z dnia 26 kwietnia 2007 r. sygn. I KZP 4/07
Nie ponosi odpowiedzialności karnej na podstawie art. 233 § 1 k.k. osoba, która przesłuchana została w charakterze świadka wbrew wynikającemu z art. 313 § 1 k.p.k. nakazowi przesłuchania jej jako podejrzanego.
Przewodniczący: sędzia SN J. Skwierawski (sprawozdawca).
Sędziowie: SN J. Grubba, SA (del. do SN) D. Świecki.
Prokurator Prokuratury Krajowej: A. Herzog.
Sąd Najwyższy w sprawie Leokadii N., po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w L., postanowieniem z dnia 20 grudnia 2006 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy osobie, której zachowanie jest przedmiotem postępowania przygotowawczego zakończonego w fazie in rem, przysługuje prawo do obrony w tym postępowaniu polegające na możliwości składania fałszywych zeznań na okoliczności tego zachowania, wyłączające odpowiedzialność karną z art. 233 § 1 k.k., czy też prawo do obrony na tym etapie postępowania karnego może być realizowane jedynie w wyniku skorzystania z uprawnienia określonego w art. 183 § 1 k.p.k.?”
uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
UZASADNIENIE
Zagadnienie prawne przekazane zostało Sądowi Najwyższemu przez Sąd Okręgowy w L., który - jako Sąd odwoławczy - rozpoznawał apelację obrońcy od wyroku Sądu Rejonowego w B. z dnia 14 sierpnia 2006 r. Wyrokiem tym Leokadia N. uznana została za winną tego, że w dniach 25 sierpnia 2005 r., 3 października 2005 r. i 31 stycznia 2006 r. „po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za mówienie nieprawdy i za zatajanie prawdy, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu przygotowawczym, prowadzonym w KMP w B., zeznała nieprawdę, że to spadkodawczyni Janina C. osobiście, odręcznie sporządziła treść i datę testamentu” - i za popełnienie przestępstwa określonego w art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzono jej karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres dwóch lat. W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy stwierdził, że nie znajduje w tej sprawie zastosowania pogląd wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 1991 r. (KZP 12/91, OSNKW 1991, z. 10-12, poz. 46), ponieważ śledztwo w sprawie podrobienia dokumentów i posłużenia się nimi przy zakładaniu księgi wieczystej nie było prowadzone „przeciwko Leokadii N., nie zostały też przedstawione jej żadne zarzuty, nie była przesłuchana w charakterze podejrzanej” i umorzone zostało w fazie .
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
