Wyrok SN z dnia 5 grudnia 2007 r., sygn. I CSK 273/07
Artykuł 4171 § 4 k.c. nie ma zastosowania do stanu zaniechania prawodawczego powstałego przed dniem 1 września 2004 r. i trwającego po tym dniu (art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. Nr 162, poz. 1692).
Sędzia SN Gerard Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca) Sędzia SN Jan Górowski Sędzia SN Mirosław Bączyk
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa "L.F.M.N.R.P.", spółki z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prezesa Rady Ministrów i Ministra Skarbu Państwa o odszkodowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 5 grudnia 2007 r. skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. oddalił skargę kasacyjną i nie obciążył strony powodowej kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W pozwie z dnia 28 kwietnia 2004 r. skierowanym przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prezesa Rady Ministrów spółka z o.o. "L.F.M.N.R.P." w L. domagała się zasądzenia kwoty 8 000 000 zł tytułem naprawienia szkody, której doznała na skutek nieuzyskania odszkodowania za przedsiębiorstwa spółki przejęte na własność Państwa, na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz.U. Nr 3, poz. 17 ze zm. - dalej: "ustawa z dnia 3 stycznia 1946 r."). Nieuzyskanie odszkodowania było następstwem braku przepisów wykonawczych do powołanej ustawy. Jako podstawę prawną żądania strona powodowa wskazywała najpierw art. 77 Konstytucji i art. 417 k.c., a po zmianie stanu prawnego - art. 417 § 4 k.c., obowiązujący od dnia 1 września 2004 r. (...) Wyrokiem z dnia 30 maja 2006 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo, ustalając że "L.F.M.N.R.P.", spółka z o.o. została zawiązana umową zawartą w dniu 18 czerwca 1937 r. Dnia 12 sierpnia 1937 r. została wpisana do rejestru handlowego prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Warszawie, a następnie we wrześniu 1942 r. przeniesiono jej siedzibę do L. i w dniu 18 września 1942 r. wciągnięto do rejestru handlowego, prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Lublinie. Majątek spółki stanowiły m.in. obiekt fabryczny i nieruchomości gruntowe. Do prowadzonego przez spółkę przedsiębiorstwa miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. O przejściu przedsiębiorstwa powodowej spółki na własność Państwa orzeczono stosując tryb przewidziany w powołanej ustawie. W 2004 r., w odniesieniu do orzeczenia nacjonalizacyjnego Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 24 czerwca 1947 r. i zarządzenia z dnia 31 lipca 1947 r. Ministra Przemysłu i Handlu o objęciu przedsiębiorstwa, zostało wszczęte postępowanie o stwierdzenie ich nieważności; postępowanie to nie zostało zakończone. Ustawa z dnia 3 stycznia 1946 r. przewidywała przejęcie przedsiębiorstwa na własność Państwa za odszkodowaniem. Do orzekania w tym przedmiocie przewidywała właściwość organów szczególnych, tj. specjalnie powołanych komisji, a odszkodowanie miało być wypłacone w ciągu roku, licząc od dnia doręczenia właścicielowi przedsiębiorstwa zawiadomienia w przedmiocie prawomocnego ustalenia wysokości przypadającego odszkodowania (art. 7 ust. 1 i 3). Rozporządzenie Rady Ministrów miało określić skład komisji, sposób powoływania jej członków, liczbę członków konieczną do ważności uchwał, tryb postępowania oraz odwoływania się od orzeczeń oraz szczegółowe zasady obliczania i wypłacania odszkodowania. Rozporządzenie takie nie zostało wydane i w związku z tym nie doszło do zapłaty odszkodowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
