11.01.2005 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2005 r. sygn. I PK 159/04

Przepisy art. 33 i art. 411 k.p. nie mają zastosowania do rozwiązania z nauczycielem umowy o pracę na czas określony na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 ze zm.).

Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Barbara Wagner (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2005 r. sprawy z powództwa Marzeny R. przeciwko Przedszkolu Samorządowemu w B. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 31 marca 2004 r. [...]

1. oddaIił kasację;

2. zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku wyrokiem z dnia 31 marca 2004 r. [...] oddalił apelację Przedszkola Samorządowego w B. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Białymstoku z dnia 8 grudnia 2003 r. [...] przywracającego Marzenę R. do pracy w pozwanym Przedszkolu na poprzednich warunkach oraz zasądzającego na rzecz powódki, pod warunkiem podjęcia pracy, kwotę 1.550,60 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich prawna ocena. Marzena R. była nauczycielem mianowanym w Przedszkolu Samorządowym w B. W dniu 19 maja 2003 r. otrzymała pismo rozwiązujące z nią stosunek pracy z dniem 31 sierpnia 2003 r. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy pracodawca podał zmniejszenie zatrudnienia w grupie pracowników pedagogicznych.

W ocenie Sądu Okręgowego, wybór powódki do zwolnienia był nieuzasadniony. Do rozwiązania stosunku pracy nauczycieli, bez względu na stopień awansu zawodowego i „rodzaj umowy o pracę", ma zastosowanie art. 20 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.). Porównując - przy zastosowaniu kryteriów wskazanych przez pracodawcę -przydatność do pracy powódki i zatrudnionej na czas określony Katarzyny W., ocena ta wypada zdecydowanie na korzyść Marzeny R. Jakość pracy obu nauczycielek była podobna, obie posiadały wyróżniającą ocenę dyrektora, jednak powódka była nauczycielem mianowanym zatrudnionym na czas nieokreślony, o długim stażu pracy (w tym 20 lat przepracowała u strony pozwanej). Katarzyna W. jest natomiast nauczycielem kontraktowym, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas określony i ma znacznie krótszy staż pracy. Wprawdzie, w przeciwieństwie do Marzeny R., ukończyła studia wyższe, ale kryterium ukończenia studiów wyższych ma „znaczenie mniejsze niż kryterium ustalone przez ustawodawcę tzn. stopień awansu zawodowego". Ponadto, stosunek pracy z mianowania charakteryzuje się stabilizacją i wzmocnioną trwałością. Wprowadzając stopnie awansu zawodowego, ustawodawca nie zdyskwalifikował nauczycieli, którzy tytuł nauczyciela mianowanego zdobyli w oparciu o poprzednio obowiązujące przepisy. Dlatego, według Sądu, nie może być skutecznie podnoszona okoliczność, że Marzena R. uzyskała awans zawodowy -nauczyciela mianowanego w trybie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 19, poz. 239 ze zm.), a nie w drodze przechodzenia przez poszczególne stopnie awansu zawodowego, jak w przypadku Katarzyny W., odbywającej obecnie staż na nauczyciela mianowanego. Brak również podstaw, aby różnicować ocenę pracy powódki i Katarzyny W. ze względu na zastosowanie innych podstaw prawnych tej oceny, a mianowicie w odniesieniu do Marzeny R. - rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 grudnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykazu stanowisk i kwalifikacji niezbędnych do ich zajmowania oraz zasad i trybu dokonywania oceny pracy nauczyciela (Dz.U. Nr 122, poz. 357 ze zm.), zaś w stosunku do Katarzyny W. - art. 6a ust. 4 pkt 1 Karty Nauczyciela w brzmieniu obowiązującym od 6 kwietnia 2000 r. Obie nauczycielki otrzymały ocenę wyróżniającą, a więc tożsamą bądź bardzo zbliżoną. Sąd uznał, że nie mogła być brana pod uwagę do zwolnienia Anna Z., która korzystała z urlopu dla poratowania zdrowia.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty