Uchwała SN z dnia 22 stycznia 2003 r. sygn. I KZP 39/02
Bezpodstawne uchylenie się od złożenia zeznania nie jest „zatajeniem prawdy” w rozumieniu art. 233 § 1 k.k.
Przewodniczący: sędzia SN S. Zabłocki (sprawozdawca).
Sędziowie SN: J. Dothy, P. Hofmański, W. Kozielewicz, A. Siuchniński, J. Sobczak, J. Szewczyk.
Zastępca Prokuratora Generalnego: R. Stefański.
Sąd Najwyższy w sprawie Marka H. po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 441 § 1 w zw. z art. 518 k.p.k. przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego - postanowieniem z dnia 5 września 2002 r. -zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy zawarte w przepisie art. 233 § 1 k.k. - penalizującym m. in. zatajenie w zeznaniu prawdy - sformułowanie ustawowe „składając zeznanie” obejmuje takie zachowanie sprawcy, który bezpodstawnie odmawia składania zeznań”?
uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
UZASADNIENIE
Przedstawione przez skład zwykły Sądu Najwyższego zagadnienie prawne powstało na tle następującej sytuacji procesowej.
Sąd Rejonowy w S., wyrokiem z dnia 7 grudnia 2001 r., uznał oskarżonego Marka H. za winnego tego, że „składając w dniu 26 lipca 2001 r. zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym, będąc uprzedzonym przez przesłuchującego go funkcjonariusza Policji o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i nie będąc uprawnionym do skorzystania z prawa odmowy składania zeznań, zataił prawdę, odmawiając składania zeznań”. Sąd Rejonowy ustalił przy tym, że funkcjonariusz Policji, przystępując do wykonania - w drodze pomocy prawnej - czynności z udziałem przebywającego w zakładzie karnym Marka H., poinformował go o celu przeprowadzanej czynności, tj. o tym, że ma on złożyć zeznania jako świadek. Następnie zaś, gdy funkcjonariusz uprzedził go o odpowiedzialności karnej za występek określony w art. 233 § 1 k.k., oskarżony oświadczył, że „odmawia składania wszelkich zeznań w sprawie bez podania powodu”. Po ponownym pouczeniu, w tym o konsekwencjach karnych związanych z treścią dyspozycji art. 233 § 1 k.k., Marek H. oświadczył, że „nie będzie zeznawał i podpisywał protokołu”. Uznając, że tak ustalony czyn wypełnia ustawowe znamiona występku stypizowanego w art. 233 § 1 k.k., sąd pierwszej instancji skazał oskarżonego na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty