Wyrok SN z dnia 5 września 2001 r. sygn. I PKN 617/00
Zgodnie z § 15 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259 ze zm.) dopuszczalne było wypłacanie ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy po każdym przepracowanym miesiącu. Pracodawca powinien w celach dowodowych wyodrębniać tę wypłatę w dokumentacji.
Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Barbara Wagner
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2001 r. sprawy z powództwa Marka W. przeciwko K. Przedsiębiorstwu Budownictwa Przemysłowego „K.” Spółka z o.o. w K. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 12 kwietnia 2000 r. [...]
oddalił kasację i zasądził na rzecz powoda od strony pozwanej kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 grudnia 1999 r. Sąd Okręgowy w Krakowie zasądził od pozwanego K. Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego „K.” Spółki z o.o. w K. na rzecz powoda Marka W. kwotę 6.640 DM tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy oraz kwotę 640 DM tytułem zwrotu kosztów przejazdu i ekwiwalentu za napoje i środki czystości, obydwie kwoty z odsetkami w wysokości 8% w stosunku rocznym od dnia 1 grudnia 1997 r. do dnia zapłaty, zaś w pozostałej części postępowanie w sprawie umorzył wobec cofnięcia pozwu. Sąd ustalił następujący stan faktyczny. Powód był zatrudniony przez stronę pozwaną na budowie eksportowej w Niemczech od 8 grudnia 1995 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do 10 października 1996 r. Zgodnie z umową miał otrzymywać wynagrodzenie miesięczne netto w kategorii 8c według zakładowego regulaminu pracy i płacy, tj. w kwocie 1.150 DM. Wynagrodzenie było naliczane w systemie dniówkowo-zadaniowym i powiązane z wynikami pracy i terminami realizacji całego kontraktu. Miało ono charakter wynagrodzenia gwarantowanego i zaliczkowego. Pozostałą część wynagrodzenia powód miał otrzymać po rozliczeniu całego kontraktu. Strona pozwana zobowiązała się ponadto do zapewnienia powodowi przejazdu na budowę i powrotu po zakończeniu pracy za granicą. Podatek od wynagrodzenia miała naliczać i odprowadzać strona pozwana z prawem przejęcia ewentualnych nadwyżek zapłaconego podatku. Część umowy o pracę stanowił załącznik nr 1 tzw. ogólne warunki umowy. Zgodnie z tym załącznikiem dopuszczalne było stosowanie ryczałtowego wynagrodzenia godzinowego w wysokości 8 DM i stawka ta zawierała, między innymi, wynagrodzenie za urlop, ekwiwalent za napoje, środki czystości i dopłaty do obiadów. Powód w czasie trwania tej umowy nie wykorzystał w naturze żadnego dnia urlopu. Pracodawca wypłacił mu kwotę 50 DM tytułem kosztów przejazdu na budowę. Powód nie otrzymał zwrotu kosztów przejazdu do kraju po zakończeniu pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
