Wyrok SN z dnia 30 sierpnia 2000 r., sygn. V KKN 267/00
Ustawowe znamię, stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art. 286 § 1 kk wypełnione zostaje wtedy, gdy sprawca, działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy Krystyny P. i innych, oskarżonych z art. 286 § 1 kk i innych, z powodu kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść oskarżonych od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 16 listopada 1999 r. – oddalił kasację w stosunku do wszystkich oskarżonych (...).
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 listopada 1999 r. Sąd Rejonowy w G. uznał oskarżoną Krystynę P. za winną czynu zarzucanego jej aktem oskarżenia, tj. tego, że „w okresie od 5 lutego 1996 r. do 31 sierpnia 1996 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, jako osoba uprawniona do sporządzania umów o kredyty na zakup towarów, poświadczyła w nich nieprawdę co do przeznaczenia kredytów na zakup towarów i ich wydania ze sklepu, czym uniemożliwiła przewłaszczenie przez bank towarów wyszczególnionych w tych umowach, mających stanowić zabezpieczenie kredytów zgodnie z umową o przewłaszczenie rzeczy ruchomej, a następnie przedkładała bankowi stwierdzające nieprawdę dokumenty i na podstawie tak sfałszowanych dokumentów wyłudziła kredyty dla siebie w kwocie 20.600 zł i dla innych osób w kwocie 5.950 zł na szkodę Banku Spółdzielczego w P.”
Czyn ten – zakwalifikowany w akcie oskarżenia z art. 199 § 1 w zw. z art. 266 § 4 kk z 1969 r. oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego (Dz. U. 1994 r. Nr 126 poz. 615), art. 58 kk z 1969 r. i art. 10 § 2 kk z 1969 r. – Sąd Rejonowy zakwalifikował, zgodnie z dyspozycją art. 4 § 1 kk – z art. 286 § 1 kk, art. 271 § 3 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 12 kk, i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk wymierzył oskarżonej kary roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 60 stawek dziennych grzywny, ustalając jedną stawkę dzienną grzywny w kwocie 15 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
