Wyrok SN z dnia 24 marca 2000 r. sygn. I PKN 555/99
1. Niemożliwe jest powołanie się w kasacji na obowiązywanie regulaminu pracy, gdy z prawidłowo ustalonego (niespornego) stanu faktycznego wynika, że u pracodawcy nie wprowadzono takiego aktu.
2. Regulamin pracy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 1996 r., nie mógł wprowadzić zadaniowego systemu czasu pracy (art. 136 KP).
Przewodniczący Prezes SN Jan Wasilewski
Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Roman Kuczyński
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2000 r. sprawy z powództwa Krzysztofa K. przeciwko G.B. Spółka z o.o. w W. o wynagrodzenie, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 11 czerwca 1999 r. [...]
oddalił kasację i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda koszty postępowania kasacyjnego w kwocie 400 zł (czterysta).
Uzasadnienie
Powód Krzysztof K. domagał się zasądzenia od pozwanej G.B. Spółki z o.o. w W. dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych w łącznej kwocie 5 694,52 zł. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc, że zajmowane przez powoda stanowisko pracy było samodzielne ze względu na charakter świadczonej pracy, zakres obowiązków, brak bezpośredniej kontroli ze strony przełożonych, jak też z uwagi na prowizyjny system wynagradzania. W toku procesu pozwany podniósł, że powoda obowiązywał zadaniowy czas pracy, co uzasadnia oddalenie powództwa na podstawie art. 136 KP.
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Poznaniu wyrokiem z dnia 26 listopada 1998 r. uwzględnił powództwo. Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne. Powód został zatrudniony od 1 września 1995 r., początkowo na podstawie umowy o pracę na okres próbny, a następnie na podstawie umowy o pracę na czas nie określony. Powód pełnił obowiązki pomocnika sprzedawcy, a od 1 lutego 1996 r. kierowcy. W okresie od 1 września 1995 r. do 30 listopada 1995 r. powód zarabiał 700 zł brutto miesięcznie, a później 770 zł. Stosunek pracy pomiędzy stronami uległ rozwiązaniu z dniem 30 listopada 1996 r. za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę. Praca powoda polegała na rozwożeniu towaru i sprzedawaniu go w wyznaczonych przez pracodawcę rejonach, poszukiwaniu nowych odbiorców, sprawdzaniu jaki towar jest wystawiany i reklamowany, itp. Powód rozpoczynał pracę codziennie o godzinie 6. Po sprawdzeniu ładunku i rozmowie z przełożonym wyjeżdżał do wyznaczonych klientów. Liczba punktów handlowych, które miał odwiedzić danego dnia była z góry wyznaczona przez pracodawcę. Dokładny czas pracy powoda nie był ewidencjonowany przez pracodawcę, jednakże do lipca lub sierpnia 1996 r. kierowcy otrzymywali tzw. „zielone karty”, w których między innymi odnotowywano godzinę czynności końcowych po powrocie do bazy. W późniejszym okresie godziny ostatniej transakcji można było ustalić na podstawie faktur wystawianych przez kierowców przy użyciu komputerów przenośnych. Po powrocie z trasy powód musiał jeszcze rozładować samochód z pustych pojemników, posegregować butelki, spisać towar, który pozostał, złożyć zamówienie na dzień następny i rozliczyć się z towaru oraz pieniędzy. Czynności te zajmowały mu 2-2,5 godziny. W okresie zatrudnienia, oprócz wynagrodzenia zasadniczego, powód otrzymywał premię uznaniową i prowizję od wartości sprzedanego towaru. Sąd stwierdził, że powód nie był pracownikiem zatrudnionym na stanowisku samodzielnym w rozumieniu art. 135 KP, ani też nie obowiązywał go zadaniowy czas pracy (art. 136 KP). Zdaniem Sądu pierwszej instancji, ustalając zakres obowiązków powoda w taki sposób, iż niemożliwe było ich wypełnienie w ciągu 8 godzin, pozwana Spółka naruszyła przepisy art. 15 i 16 KP oraz art. 66 ust. 1 Konstytucji. Sąd stwierdził, że wysokość dochodzonego roszczenia nie była kwestionowana przez pozwaną Spółkę, a przedstawione przez powoda rozliczenie nie budziło wątpliwości. Dlatego też uznając roszczenie powoda za słuszne co do zasady, Sąd zasądził na jego rzecz na podstawie art. 134 § 1 KP wskazaną kwotę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
