Wyrok SN z dnia 13 października 1995 r., sygn. II KR 125/95
Te motywy, którymi kierował się ustawodawca, łagodniej traktując sprawcę czynu przewidzianego w art. 228 k.k., z reguły będą uzasadniać przyjęcie, że gdy czyn ten równocześnie wyczerpuje znamiona oszustwa, to zachodzi wówczas wypadek mniejszej wagi z § 2 art. 205 k.k.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy Jana K., skazanego z art. 228 k.k., z powodu rewizji nadzwyczajnej, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść Jana K. od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Suwałkach oraz od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 9 lutego 1995 r. –
1) zmienił zaskarżone wyroki w ten sposób, że:
a) korygując opis i kwalifikację czynu: uznał oskarżonego Jana K. za winnego tego, że w dniu 25 listopada 1993 r. w W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, puścił w obieg podrobiony banknot o nominale 100.000 zł, który otrzymał jako prawdziwy, przez to, iż wprowadzając ekspedienta w błąd, chciał go doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a to do sprzedania za ten banknot 1/2 litra wódki, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął, co kwalifikuje jako wypadek mniejszej wagi, przy czym czynu tego dokonał w ciągu 5 lat od odbycia ponad 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 21 stycznia 1992 r. za przestępstwo określone w art. 199 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k., czym dopuścił się przestępstwa z art. 11 § 1 k.k. w zw. z art. 205 § 2 k.k. w zb. z art. 228 k.k. i w zw. z art. 10 § 2 k.k. oraz art. 60 § 1 k.k.;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
