Uchwała SN z dnia 22 grudnia 1993 r., sygn. I KZP 30/93
Funkcjonariusz Straży Miejskiej w razie dopuszczenia się wobec niego czynnej napaści w związku z pełnieniem obowiązków w służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 233 k.k., a nie w art. 234 k.k.
Sąd Najwyższy w sprawie Kazimierza K., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Opolu, postanowieniem z dnia 30 września 1993 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni:
„Czy funkcjonariusz Straży Miejskiej w czasie wykonywania obowiązków służbowych korzysta ze szczególnej ochrony prawnej przewidzianej w art. 234 § 1 k.k. i czy taką ochroną są objęte czynności wykonywane w czasie, gdy Straż Miejska działa bez należytego umocowania prawnego?” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
Uzasadnienie
Przedstawione zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego. Na Arkadiusza K., jako funkcjonariusza Straży Miejskiej w O., w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych Kazimierz K. dopuścił się napaści w ten sposób, że uderzył go pięścią w twarz, powodując u pokrzywdzonego liczne obrażenia, które naruszyły funkcje narządów ciała na okres poniżej 7 dni.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
