Uchwała SN z dnia 20 czerwca 1991 r., sygn. I KZP 11/91
1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek „podwójnej karalności” czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych).
2. Sąd państwa przejmującego nie jest uprawniony do badania zgodności z prawem przesłanek zastosowania przez sąd państwa, w którym wydano wyrok, instytucji zaostrzających lub łagodzących odpowiedzialność karna.
Orzekając o wykonaniu wyroku i wyznaczeniu kary na podstawie art. 10 powołanej Konwencji sąd ten związany jest nie tylko granicami ustawowego zagrożenia za dany czyn, ale również modyfikacjami tego zagrożenia, wynikającymi z zastosowania instytucji ogólnych prawa karnego, o ile zgodnie z ustawodawstwem państwa przejmującego zastosowanie danej instytucji stanowi w konkretnym przypadku obowiązek sądu orzekającego (obligatoryjne nadzwyczajne zaostrzenie lub nadzwyczajne złagodzenie kary). Zastosowanie mechanizmu adaptacji kary nie może pogorszyć sytuacji skazanego.
Sąd Najwyższy w sprawie Tomasza L. po rozpoznaniu przekazanych na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w W. postanowieniem z dnia 4 kwietnia 1991 r. zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni art. 4 i 10 Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), a mianowicie: a) „Czy wynikający z treści art. 4 lit. a powołanej Konwencji warunek podwójnej karalności czynu, tj. w państwie wydania wyroku i w państwie przejmującym, dotyczy także przestępstw celno-dewizowych?”. b) „Czy orzekając o wykonywaniu wyroku i wyznaczeniu kary na podstawie art. 10 Konwencji sąd jest związany wyłącznie granicami ustawowego zagrożenia za dany czyn, czy też także dyrektywami wynikającymi z części ogólnej kodeksu karnego lub innej ustawy, a jeżeli tak, to czy sąd państwa przejmującego ma prawo i obowiązek badania zgodności z jego prawem przesłanek warunkujących zastosowanie przez sąd państwa wydania wyroku instytucji zaostrzających lub łagodzących odpowiedzialność karną?” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
