Wyrok NSA z dnia 11 maja 2023 r., sygn. III OSK 2157/21
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 597/19 w sprawie ze skargi A.Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 stycznia 2019 r., nr 63/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 września 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 597/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A.Z., uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 stycznia 2019 r., nr 63/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
A.Z. wnioskiem z dnia 30 maja 2017 r. zwróciła się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niej art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r., poz. 708 ze zm., dalej "ustawa").
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, decyzją z dnia 16 stycznia 2019 r., nr 63/kadr/19, działając na podstawie art. 8a ustawy, odmówił wyłączenia stosowania wobec wnioskodawczyni przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że wnioskodawczyni została zwolniona ze służby w Policji w dniu 16 lutego 2006 r. i ma ustalone prawo do emerytury i renty inwalidzkiej, których wysokość ustalono z uwzględnieniem odpowiednio art. 15c i art. 22a ustawy, przy czym otrzymuje emeryturę jako świadczenie korzystniejsze. Z pisma Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, tj. informacji o przebiegu służby wynika, że wnioskodawczyni pełniła służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 1985 r. do dnia 30 czerwca 1986 r., tj. 1 rok i 6 miesięcy. Całkowity okres jej służby wynosi natomiast 21 lat, 1 miesiąc i 16 dni. Z kopii akt osobowych przekazanych przez IPN, nie wynika, aby wnioskodawczyni nierzetelnie wykonywała zadania i obowiązki w okresie pełnienia służby. Z kolei z informacji dotyczącej przebiegu służby, przekazanej przez Komendanta Głównego Policji w piśmie z dnia 30 listopada 2017 r. wynika, że wnioskodawczyni po dniu 12 września 1989 r. rzetelnie wykonywała zadania i obowiązki służbowe. Wskazują na to informacje zawarte m.in. w opiniach służbowych oraz wnioskach o mianowanie na kolejne wyższe stopnie policyjne i stanowiska służbowe. Wnioskodawczyni wielokrotnie otrzymała zwiększony dodatek służbowy do uposażenia oraz była wyróżniana nagrodami pieniężnymi. W aktach sprawy nie stwierdzono informacji o udzielonych karach dyscyplinarnych. Brak jest natomiast dokumentów potwierdzających jej udział w zdarzeniach, które mogły stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
