Wyrok NSA z dnia 18 maja 2023 r., sygn. III OSK 2249/21
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Rafał Stasikowski sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Katarzyna Tomiło-Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 831/19 w sprawie ze skargi G.K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 2019 r., nr 338/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 października 2019 r., II SA/Wa 2249/21, po rozpoznaniu sprawy ze skargi G.K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 4 marca 2019 r., nr 338/kadr/19 w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów, uchylił zaskarżoną decyzję.
Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym sprawy.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "Minister" lub "organ") decyzją z 4 marca 2019 r., nr 338/kadr/19, działając na podstawie art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno – Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2016 r. poz. 708 ze zm.; dalej "ustawa zaopatrzeniowa"), odmówił wyłączenia stosowania wobec G.K. (dalej: "skarżąca") art. 15c, art. 22a i art. 24 a ustawy zaopatrzeniowej.
Minister wskazał, że skarżąca wnioskiem z 6 lutego 2017 r. (data wpływu do organu 10 lutego 2017 r.) wystąpiła do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
o zastosowanie wobec niej art. 8a zaopatrzeniowej. W jego uzasadnieniu podniosła, że jako 19-letnia dziewczyna, której podobał się mundur i "widziała" się w pracy w Milicji Obywatelskiej (MO), zgłosiła się do Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych celem podjęcia pracy w MO. Zaznaczyła, iż w ww. urzędzie, bez pytania o to co chce robić i gdzie pracować, otrzymała informację, że może wyłącznie ubiegać się o stanowisko maszynistki. Służbę w Wydziale V rozpoczęła w listopadzie 1987 r., a do jej zadań należało pisanie na maszynie pism zleconych przez innych pracowników. Z czasem zorientowała się, że nie w takiej pracy chce się realizować, w efekcie czego po służbowym przeniesieniu do Wydziału Paszportów wklejała zdjęcia i wpisywała dane do książeczek paszportowych. Strona powyższe zadania wskazała jako jedyne, które wykonywała w trakcie pracy w Służbie Bezpieczeństwa (SB). Nadmieniła, że w Policji zajmowała stanowiska różnego szczebla, pełniąc większość służby w pionie kryminalnym. Jednocześnie skarżąca wskazała, że każdego dnia narażała swoje życie i zdrowie, realizując powierzone zadania rzetelnie, za co wyróżniana była nagrodami pieniężnymi i awansami. Kończąc zaznaczyła, że nigdy nie popełniła jakiegokolwiek przestępstwa, a służba w SB była krótkotrwała, natomiast pełniona w Policji rzetelna, długoletnia i z narażeniem zdrowia i życia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
