Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2023 r., sygn. III OSK 338/22
Policja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1015/21 w sprawie ze skargi B. O. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia 15 stycznia 2021 r. nr 99 w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 października 2021 r., sygn. akt II SA/Wa 1015/21, oddalił skargę B. O. (dalej: skarżący) na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia 15 stycznia 2021 r. nr 99 w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł skarżący, zaskarżając go w całości, zarzucił Sądowi I instancji naruszenie następujących przepisów prawa, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 77 § 1 k.p.a. polegającego na nie zgromadzeniu i należytej oceny materiału dowodowego podczas gdy w ramach postępowania sądowoadministracyjnego winien był ocenić całość materiału dowodowego w tym także ocenić dowody, których zaniechano przeprowadzić, a powinny były one być dopuszczone i przeprowadzone;
2) art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 P.p.s.a. poprzez dokonanie wadliwej kontroli postępowania przeprowadzonego przez organy Policji obu instancji, skutkujące niezastosowaniem art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) lub c) P.p.s.a, podczas gdy w stanie faktycznym i prawnym sprawy istniały podstawy do jego zastosowania, a w konsekwencji oddalenie skargi mimo naruszenia przez organy I instancji i II instancji wskazanych w skardze do WSA przepisów k.p.a.;
3) art. 134 § 1 P.p.s.a w zw. z art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 k.p.a. poprzez ograniczenie pierwszoinstancyjnego postępowania kontrolnego do niestwierdzenia przez Sąd I instancji wadliwości postępowania organów obu instancji pomimo tego, że ich decyzje oparte zostały na nieprawidłowo przeprowadzonym postępowaniu dowodowym skutkującym niewyjaśnieniem w sposób obiektywny stanu faktycznego sprawy, co skutkowało naruszeniem zasady prawdy obiektywnej (materialnej) z powodu niezrealizowania przez organy obu instancji obowiązku dokonania ustaleń zgodnie z rzeczywistym (obiektywnym) stanem i w konsekwencji w sposób dowolny, aprioryczny, w sytuacji zaistnienia obiektywnie uzasadnionych podstaw, administracyjnym uznaniem rzekomego spełnienia przesłanki "uzasadnionego interesu służby", z pominięciem i bez poszanowania słusznego interesu funkcjonariusza do prowadzenia postępowania o zwolnienie na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji, pozbawiając w ten sposób skarżącego możliwości skorzystania z prawa do zawieszenia przedmiotowego postępowania, w oparciu o art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., do czasu zakończenia merytorycznego śledztwa, którego wszczęcie było wyłączną przyczyną zainicjowania postępowania i pozostawienie go do tego czasu w służbie oraz do prawa przywrócenia do służby na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o Policji w razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia z przyczyn wskazanych w art. 42 ust. 7 pkt 2 ustawy o Policji, z których praw nie będzie mógł skorzystać z powodu decyzji o zwolnieniu ze służby w trybie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
