Wyrok NSA z dnia 21 września 2023 r., sygn. I OSK 1740/22
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie sprawującej opiekę nad osobą niepełnosprawną, która legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, pod warunkiem, że opieka ta uniemożliwia podejmowanie lub kontynuowanie pracy zawodowej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 marca 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 1518/21 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 7 września 2021 r. sygn. akt SKO.NP/4115/303/2021 w sprawie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 11 marca 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 1518/21 oddalił skargę A. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z 7 września 2021 r. sygn. akt SKO.NP/4115/303/2021 w sprawie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła A. A. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie prawa materialnego, to jest:
1. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.ś.r.", przez dokonanie błędnej wykładni, zaniechanie wykładni systemowej i celowościowej, a w konsekwencji niewłaściwe przyjęcie przez organ, że zakres opieki świadczonej przez wnoszącą skargę kasacyjną nie wypełnia dyspozycji tego przepisu, ponieważ nie obejmuje czynności ekstraordynaryjnych, podczas gdy, jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, wnosząca skargę kasacyjną sprawuje nad matką opiekę w pełnym zakresie, pomagając również w czynnościach samoobsługowych; w rozumieniu ww. przepisu, osoba niepełnosprawna w stopniu znacznym wymaga, w zależności od rodzaju schorzenia oraz aktualnego stanu zdrowia, opieki stałej lub długotrwałej, lecz niekoniecznie całodobowej; zaniechanie wykładni systemowej i celowościowej, w konsekwencji spowodowało niewłaściwe przyjęcie przez organ, że brak jest związku pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia przez wnoszącą skargę kasacyjną (rezygnację z pracy w gospodarstwie rolnym) a sprawowaniem przez nią opieki nad matką;
2. art. 17b ust. 1 pkt 2 u.ś.r. przez nieznajdujące oparcia w materiale dowodowym twierdzenie organu, że wnosząca skargę kasacyjną nie zaprzestała pracy w gospodarstwie rolnym (z uwagi na podleganie ubezpieczeniu społecznemu rolników w KRUS) i wydanie decyzji odmawiającej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, pomimo spełnienia przez wnoszącą skargę kasacyjną przesłanki faktycznego zaprzestania pracy w gospodarstwie (prowadzenia gospodarstwa) potwierdzonego przez nią stosownym oświadczeniem.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
