Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2023 r., sygn. II GSK 1575/22
Ubezpieczenia
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Małgorzata Rysz sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant Paweł Cholewski po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 czerwca 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 11/22 w sprawie ze skargi J.R. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 października 2021 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia obowiązku poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz J.R. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 7 czerwca 2022r., sygn. akt III SA/Kr 11/22 na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a) i c) ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: Dz.U. z 2023r., poz. 259 dalej: "p.p.s.a.") uwzględnił skargę J.R. (dalej też: "strona", "skarżący") i uchylił decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej też: "Prezes NFZ", "organ") z 19 października 2021r., umorzył postępowanie administracyjne oraz orzekł o kosztach postępowania.
W skardze kasacyjnej organ zaskarżył powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i rozpoznanie skargi poprzez oddalenie skargi w całości, oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
I. Naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie lub/i niewłaściwą wykładnię, tj.
1) art. 50 ust. 17 ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. 2021, poz. 1285 z póżn. zm.), dalej: "ustawa o świadczeniach"), poprzez błędne jego zastosowanie i błędną wykładnię oraz uznanie, że przepis ten ma zastosowanie w rozpatrywanej sprawie, podczas gdy z akt sprawy, w tym w szczególności z historii ubezpieczenia skarżącego wynika, że mamy do czynienia co najwyżej z sytuacją nieznajomości prawa, a nie z nieznajomością faktów mogących uzasadniać błędne przekonanie co do posiadania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej;
2) art. 5 ust. 3 lit a) ustawy o świadczeniach poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że pomimo braku przymiotu studenta w sierpniu 2015 roku, skarżący mógł być w przekonaniu, że jest osobę ubezpieczoną, albowiem został zgłoszony do ubezpieczenia w 2014 roku, podczas gdy skarżący status studenta uzyskał w październiku 2015 roku, a zatem w sierpniu 2015 roku nie spełniał kumulatywnych przesłanek do uznania jako członka rodziny w rozumieniu ustawy o świadczeniach;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
