Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. II GSK 1386/19
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Marek Krawczak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 1957/18 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 26 lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 marca 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1957/18, działając na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako: "p.p.s.a.") oddalił skargę M.G. (dalej jako: "Skarżący" lub "Strona") na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 26 lipca 2018 r. w przedmiocie kary pieniężnej.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 5 sierpnia 2017 r. zarejestrowano przejazdy pojazdu samochodowego o nr. rej. [...], którego właścicielem była Strona, przez:
1) urządzenie kontrolne o numerze identyfikacyjnym [...]1 i zapisane pod numerem ewidencyjnym [...]1, o godzinie 04:28:49, na odcinku drogi ekspresowej [...], węzeł W. - węzeł Ł.,
2) urządzenie kontrolne o numerze identyfikacyjnym [...]2 i zapisane pod numerem ewidencyjnym [...]2, o godzinie 06:50:37, na odcinku drogi ekspresowej [...], węzeł W. _ węzeł Ł.;
- bez uiszczenia opłaty elektronicznej.
Decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 29 maja 2018 r. nałożono na Skarżącego karę pieniężną w wysokości 1500 zł.
Na skutek wniosku Skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia 26 lipca 2018 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Ponownie rozpoznając sprawę̨ organ odwoławczy wskazał, że na podstawie informacji znajdujących się w systemie elektronicznego poboru opłat ustalono, że w/w pojazd został wyposażony w urządzenie, o którym mowa w art. 13i ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 ze zm., dalej "u.d.p."), jednakże stwierdzono brak środków na koncie "pre-pay" podczas dokonywanego przejazdu po drodze krajowej, co skutkowało naruszeniem obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej. Ponadto na podstawie informacji zgromadzonych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK) ustalono, że dopuszczalna masa całkowita pojazdu przekracza 3,5 tony, a właścicielem pojazdu samochodowego była Strona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
