Wyrok NSA z dnia 29 września 2023 r., sygn. I FSK 1123/22
Podatek od towarów i usług; Interpretacje podatkowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 29 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 2558/21 w sprawie ze skargi F. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2017 r. nr 0114-KDIP4.4012.335.2017.2.EK w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz F. z siedzibą w W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 27 stycznia 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 2558/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1) lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", uwzględnił skargę F. (dalej "strona" lub "skarżąca") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej "organ") z 13 października 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.
W uzasadnieniu wyroku sąd pierwszej instancji zaznaczył w pierwszej kolejności, że działa w warunkach związania oceną prawną wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 czerwca 2021 r., sygn. akt I FSK 911/19, uchylającym uprzednio wydany w tej sprawie wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 września 2018 r., sygn. akt III SA/WA 4142/17. Dalej sąd przyznał rację skarżącej, że prowadzenie przez nią zarówno działalności statutowej (nieopodatkowanej), jak i działalności opodatkowanej, w tym wyodrębnionego organizacyjnie zespołu fundraisingowego, może uzasadniać stosowanie dwóch różnych prewspółczynników do dwóch sektorów jej działalności, o ile strona jest w stanie przyporządkować faktury zakupowe do tych poszczególnych sektorów. Sąd nie podzielił jednocześnie stanowiska organu co do sztuczności i braku uzasadnienia ekonomicznego podziału działalności prowadzonej przez skarżącą na ww. dwa sektory. Stwierdził ponadto, że organ w zaskarżonej interpretacji nie ocenił, czy stosowanie przez stronę dwóch wskazanych prewspółczynników odpowiada najbardziej specyfice wykonywanej przez nią działalności i dokonywanych nabyć w rozumieniu art. 86 ust. 2b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm.), dalej "ustawa o VAT", i w tym zakresie sformułował zalecenia co do dalszego postępowania w sprawie. Odnośnie zaś do drugiego z pytań zadanych we wniosku o interpretację (dotyczącego możliwości zastosowania prewspółczynika osobowego do całości działalności skarżącej) sąd uznał, że odpowiedź na to pytanie jest determinowana odpowiedzią na pytanie pierwsze i na tym etapie postępowania zajmowanie merytorycznego stanowiska w tym aspekcie nie jest zasadne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
