Wyrok NSA z dnia 28 marca 2023 r., sygn. II FSK 2332/20
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (spr.) Sędzia NSA Jan Grzęda Protokolant Magdalena Gródecka po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1639/19 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 30 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia straty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sygnatura akt II FSK 2332/20
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie określenia straty w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:
Skarżący w 2012 r. pod firmą R. prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych (handel wierzytelnościami), sprzedaży mułu węgłowego oraz usług zarządzania. W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych PIT-36L wykazał przychód w wysokości 3.188.582,60 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 6.285.477,24 zł oraz stratę w wysokości 3.096.894,64 zł.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. po wszczęciu dnia 23.08.2016 r. postępowania podatkowego decyzją z dnia 10.11.2016 r. określił skarżącemu wysokość straty na kwotę 593.360,04 zł, stwierdzając zawyżenie kosztów uzyskania przychodów w łącznej wysokości 2.503.534,60 zł. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach decyzją z dnia 6.02.2017 r. uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia ze względu na konieczność poszerzenia materiału dowodowego w aspektach dotychczas nie wyjaśnionych. Skarżący decyzję tę zaskarżył podnosząc, że organ odwoławczy nie jest uprawniony do nakazywania przeprowadzenia uzupełniającego postępowania dowodowego ponad to, co było przedmiotem sporu przed organem pierwszej instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach ten wyrokiem z dnia 11.07.2017 r. (l SA/GI 380/17) oddalił skargę, wywodząc z powołaniem się na pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11.12.2014 r. (II FSK 2616/14), że decyzja kasacyjna organu odwoławczego, uchylająca rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia, nie narusza określonego w art. 234 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, dalej: O.p.) zakazu orzekania na niekorzyść strony odwołującej się, gdyż nie nakłada na nią żadnego obowiązku. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uprawomocnił się bez jego zaskarżenia.
W wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. decyzją z dnia 31.10.2018 r. określił skarżącemu wysokość straty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. na kwotę 364.334,04 zł, ustalając, że skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 2.732.560,60 zł i korygując je do kwoty 3.552.916,64 zł. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach decyzją z dnia 30.09.2019 r. decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego utrzymał w mocy, stwierdzając w szczególności, że skarżący niezasadnie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
