Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. II OSK 2324/21
Budowlane prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 699/21 w sprawie ze sprzeciwu P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. od decyzji Wojewody [...] z dnia 2 marca 2021 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 31 maja 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 699/21, oddalił sprzeciw P. sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2021 r., nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Wyrok został podjęty w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Starosta [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...], na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096, zwana dalej: "k.p.a."), zatwierdził projekt budowlany i udzielił P. sp. z o.o. z siedzibą w W. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] Nr [...] wraz z wewnętrzną linią zasilającą na działce nr ewid. [...], obręb [...] [...], jednostka ewidencyjna [...].
Odwołanie od powyższej decyzji złożył R. J. działający w imieniu własnym oraz w imieniu A. C. i E. K.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2019 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy ww. decyzję Starosty [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 lipca 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2556/19, po rozpoznaniu skargi R. J., A. C. i E. K., uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2019 r. W ocenie Sądu, zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów: art. 7, art. 8 § 1, art. 11, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 1 pkt 6 k.p.a. w zw. z art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego. Wojewoda nie wykazał bowiem ponad wszelką wątpliwość, że projektowane przedsięwzięcie nie wymaga decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2018 r. poz. 2081 ze zm., zwana dalej: "u.o.i.o.ś."). Sąd zaznaczył, że w sprawie bezspornym jest, że inwestor nie uzyskał decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z uwagi na to, że - jak przyjęły organy opierając się na kwalifikacji przedsięwzięcia przedłożonej przez inwestora - inwestycja nie należy do katalogu przedsięwzięć wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 7 i § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2016 r. poz. 71). To z kolei może wywoływać wątpliwości, czy Starosta wydając decyzję z dnia [...] czerwca 2019 r. nie naruszył wymagania, o którym mowa w art. 35 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego, dotyczącego stwierdzenia kompletności zgromadzonej dokumentacji obejmującej posiadanie przez inwestora wszystkich wymaganych pozwoleń. Sąd przyjął za konieczne uwzględnienie systemowej wykładni przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Ocena takiego oddziaływania wymaga zsumowania parametrów charakteryzujących przedsięwzięcie (poszczególną antenę) z parametrami pozostałych przedsięwzięć tego samego rodzaju znajdującego się na terenie jednego zakładu lub obiektu budowlanego. Sąd powołał się przy tym na dominującą linią orzeczniczą sądów administracyjnych, zgodnie z którą, rolą organu jest ustalenie, w jaki sposób cała inwestycja (a nie poszczególne anteny) wpływa na środowisko. Konieczne jest zatem w celu ustalenia zasięgu pola elektromagnetycznego, wyjaśnienie, czy moc anten planowanych do zainstalowania w ramach realizowanego przedsięwzięcia nie kumuluje się wzajemnie. Takiej oceny - zdaniem Sądu - w zaskarżonej decyzji zabrakło.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
