Wyrok NSA z dnia 27 sierpnia 2021 r., sygn. II GSK 1474/18
Gry losowe; Kara administracyjna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Łd 82/18 w sprawie ze skargi A.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi 3.660 (trzy tysiące sześćset sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zaskarżonym wyrokiem z 26 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Łd 82/18 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A.M. uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z [...] listopada 2017 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w Łodzi z [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry i zasądził na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że zaskarżoną decyzją wydaną w wyniku odwołania skarżącej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi utrzymał w mocy decyzję z [...] grudnia 2016 r., którą Naczelnik Urzędu Celnego II w Łodzi na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 471 ze zm.) wymierzył skarżącej karę pieniężną 96.000 zł z tytułu urządzania gier poza kasynem gry na ośmiu automatach do gier. W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że 11 grudnia 2013 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego II w Łodzi przeprowadzili kontrolę w lokalu mieszczącym się w Łodzi przy ul. [...] lok. [...]. W lokalu tym znajdowały się urządzenia do gier o nazwach: Hot Cash Transfers Csani bez numeru, Nuovo Vision Admiral Hot Spot nr [...], Emotion Games nr [...], Hot Spot Platin nr [...], Hot Spot Platin nr [...], Black Horse nr [...], Emotion nr [...] i Hot Spot Platin nr [...]. Przeprowadzone przez funkcjonariuszy celnych eksperymenty odtworzenia gier wykazały, że gry urządzane na tych urządzeniach są grami na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Losowy charakter gier rozgrywanych na tych urządzeniach potwierdziły dwie opinie z 8 grudnia 2014 r. i z 16 grudnia 2014 r. opracowane przez biegłego sądowego z zakresu informatyki, telekomunikacji i automatów do gier mgr inż. R.R. W toku czynności kontrolnych funkcjonariusze celni przesłuchali w charakterze świadka graczy: R. W. i M. G., którzy zeznali, że pracownicy skarżącej dokonywali wypłaty wygranych. W trakcie przesłuchania 3 grudnia 2014 r. skarżąca na pytanie kto jest właścicielem kontrolowanego lokalu oświadczyła, że na to pytanie odpowie w obecności swojego pełnomocnika. Z kolei na pytanie, kto jest właścicielem ww. automatów i kto wstawił te automaty do kontrolowanego lokalu oświadczyła, że I. K. Przesłuchany w charakterze świadka I.K. (pracownik skarżącej) oświadczył, że zajmuje się serwisowaniem urządzeń wstawionych przez trzech najemców lokalu: [A], [B] sp. z o.o. oraz [C] sp. z o.o., gdyż obok umów najmu lokalu skarżąca podpisała z ww. podmiotami również umowy na serwisowanie urządzeń do gier. Jednak w czasie prowadzonego postępowania skarżąca mimo wezwań kierowanych przez organ nie przedstawiła zarówno umów najmu części lokalu obowiązujących w dniu kontroli, jak i umów dotyczących serwisowania urządzeń do gier. Organ wskazał, że okoliczność wykonywania przez I. K. obowiązków serwisanta urządzeń znajdujących się w tym lokalu potwierdził pracownik obsługi tego lokalu W.W. Zdaniem organu, ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że skarżąca udostępniła powierzchnię kontrolowanego lokalu na podstawie umów dzierżawy lub najmu celem wstawienia ośmiu automatów do gier hazardowych. Zdaniem organu, skarżącą należało uznać za podmiot "urządzający gry", o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych. Nie tylko bowiem udostępniła właścicielom automatów do gier część powierzchni swojego lokalu, aby ci urządzali nielegalne gry hazardowe, ale również na podstawie umów (których nie przedłożyła w trakcie prowadzonego postępowania) zobowiązała się do serwisowania wstawionych do jej lokalu urządzeń. Zdaniem organu, przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych nie jest przepisem technicznym w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE i dopuszczalne było zastosowanie sankcji określonej w tym przepisie w rozpoznawanej sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
