Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. II FSK 2589/18
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Sylwester Golec, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 696/17 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. z tytułu dokonanej sprzedaży udziału 1/2 części lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2017 r., nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz P. K. kwotę 3000 (słownie: trzy tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 28 marca 2018 r., I SA/Łd 696/17 oddalił skargę P. K., na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 12 kwietnia 2017 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Decyzją z 3 listopada 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. określił skarżącemu wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. w związku ze sprzedażą lokalu mieszkalnego.
Po rozpoznaniu odwołania skarżącego, wspomnianą na wstępie decyzją, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. W motywach decyzji organ wyjaśnił, że skarżący oraz jego siostra otrzymali w 2008 r. wspomniane mieszkanie od swoich rodziców, a następnie 7 listopada 2011 r. zostało ono zbyte. 14 kwietnia 2016 r. skarżący złożył korektę zeznania podatkowego za 2011 r., wskazując w nim, że dochód z tytułu sprzedaży lokalu podlegał zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej jako "u.p.d.o.f."). Jednocześnie, 14 kwietnia 2016 r. podatnik złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej. Postanowieniem z 12 maja 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. odmówił przywrócenia terminu, a po rozpoznaniu zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, postanowieniem z 29 lipca 2016 r., utrzymał w mocy to rozstrzygnięcie. Podatnik złożył skargę na postanowienie organu odwoławczego, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił wyrokiem z 15 marca 2017 r., [...] Tym samym nie było podstaw, aby w sprawie zastosować art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f.
Dalej organ zaznaczył, że w toku postępowania zwrócono się do skarżącego z pytaniem, czy zgodnie z art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f. podatnik mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia lokalu między innymi udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy, poczynione w czasie jej posiadania. W niniejszej sprawie podatnik, mimo kierowanych wezwań, nie przedłożył jednak żadnych dokumentów dotyczących tych kosztów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
