Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. I OSK 225/20
Nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Kr 1459/18 w sprawie ze skargi A.Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] września 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Kr 1459/18, po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi A.Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] września 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej, oddalono skargę.
Wyrok ten zapadł w poniżej przytoczonym, przyjętym do orzekania przez Sąd I instancji, stanie faktycznym.
Poddana kontroli Sądu I instancji decyzja poprzedzona był wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 września 2017 r. sygn. akt II SA/Kr 560/17. W tej sprawie, kontroli sądowej poddana była decyzja wydana na wniosek byłego użytkownika wieczystego nieruchomości (dalej skarżący), domagającego się przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Opłata z tego tytułu nie została rozłożona na raty, ze względu na brak takiego wniosku. Skarżący, dopiero jako właściciel nieruchomości, wystąpił o rozłożenie na raty nałożonej opłaty. Wniosek skarżącego rozpatrzony został w trybie art. 155 K.p.a. odmownie. Organy uznały, że z chwilą uzyskania przez byłego użytkownika nieruchomości statusu właściciela, traci on tytuł do domagania się rozłożenia opłaty na raty, ponieważ uprawnienie to zastrzeżone jest jedynie dla użytkownika wieczystego. W wyroku z dnia 20 września 2017 r. sygn. akt II SA/Kr 560/17 poddano tę kwestię ocenie prawnej i przesądzono możliwości zastosowania instytucji uregulowanej w art. 155 K.p.a. w stosunku do spraw, o których mowa w art. 4 ust. 3 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 roku, poz. 83 ze zm.), dalej "ustawa przekształceniowa". Sąd w kontrolowanej sprawie stwierdził, że "systemowa interpretacja prawna art. 4 ust. 3 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy przekształceniowej nie eliminuje możliwości złożenia wniosku o zmianę decyzji ostatecznej przez uruchomienie trybu art. 155 K.p.a., przez skarżącego już jako właściciela". W konsekwencji, zalecił Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Krakowie (dalej SKO) rozważyć ponownie czy za uchyleniem decyzji w zakresie sposobu wywiązania się przez skarżącego z opłaty za przekształcenie prawa użytkowania przemawia interes społeczny lub słuszny interes strony ważąc w sposób zobiektywizowany argumenty przemawiające za i przeciw. Wyrok ten stał się prawomocny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
