Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I OSK 3058/19
Nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S., G. Z., A. Ś., J.Ć. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 2109/18 w sprawie ze skargi A. S., G. Z., A. Ś., J. Ć. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. S., G. Z., A. Ś. i J.Ć. solidarnie na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę [...] ([...]) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 2109/18, oddalił skargę A.S., G.Z., A.Ś., J.Ć na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2018 r. [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Pismem z dnia [...] grudnia 1990 r. M.C. zwróciła się do Urzędu Rejonowego w [...] o odszkodowanie za mienie pozostawione przez A. i F. małżonków C. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w [...], powiat [...], dawne województwo [...]. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...], po rozpoznaniu wniosku A.S. o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. i F. małżonków C. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w [...], odmówił potwierdzenia prawa do rekompensaty. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, iż wnioskodawcy nie przedłożyli dowodów świadczących o pozostawieniu przez F.C. i A.C. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz o posiadaniu przez F.C. obywatelstwa polskiego w dniu 1 września 1939 r., zamieszkiwania przez niego na byłym terytorium i opuszczeniu go w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. lub braku możliwości powrotu na nie. Skarżący złożyli odwołanie od ww. decyzji. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2018 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy uznał, że postępowanie prowadzone przez organ I instancji nie naruszało prawa. Przywołując przepisy ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. z 2016 r. poz. 2042 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "ustawa zabużańska", określił komu przysługuje prawo do rekompensaty i jakie warunki musza być spełnione, aby taką rekompensatę otrzymać. Organ odwoławczy wskazał, że w niniejszej sprawie zasadnicze znaczenie ma ustalenie, czy znajdujące się w aktach administracyjnych dokumenty potwierdzają fakt pozostawienia przez A. i F. małżonków C. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], powiat [...], dawne województwo [...]. Strony jako materiał dowodowy, który ich zdaniem ma świadczyć o pozostawieniu przez A. i F. małżonków C. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], przedłożyły dokumenty w postaci:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
