Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I GSK 168/18
Finanse publiczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia NSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Sędzia del. NSA Anna Apollo Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 309/16 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Spółki A na rzecz Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 27 lutego 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 309/16, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., obecnie Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę Spółki A na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z [...] grudnia 2015 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacyjnego Osób Niepełnosprawnych z [...] kwietnia 2015 r. odmawiającą spółce wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za czerwiec i lipiec 2014 r.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd podał, że z materiału znajdującego się w aktach sprawy oraz z treści uzasadnienia decyzji podjętych w obu instancjach wynika, że w przypadku skarżącej analiza finansowa była przeprowadzona na koniec pełnego okresu sprawozdawczego poprzedzającego dzień złożenia wniosku, tj. na koniec czerwca i lipca 2014 r. Zgodnie z ustawą z dnia 9 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 330 ze zm., dalej: ustawa o rachunkowości) zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej powinny zostać sporządzane przynajmniej za poszczególne okresy sprawozdawcze, nie rzadziej jednak niż na koniec miesiąca (art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o rachunkowości). W ocenie Sądu organy obu instancji w sposób prawidłowy ustaliły, że strona spełniła przesłanki z pkt 10 lit. b) Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.U.UE.C.2004.244.2 z 1 października 2004 r., dalej: wytyczne wspólnotowe) i tym samym zgodnie z art. 48a ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2011 r., Nr 127, poz. 721, z późn. zm., dalej: ustawa o rehabilitacji) znajdowała się na dzień złożenia ww. wniosków w trudnej sytuacji ekonomicznej uniemożliwiającej wypłatę dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za ww. okres. Analiza dokumentów finansowych przedłożonych przez spółkę wskazywała bowiem na spełnienie przesłanki z pkt 10 lit. b) wytycznych wspólnotowych, tj. okoliczność, że ponad połowa zarejestrowanego kapitału spółki została utracona, w tym ponad jedna czwarta tego kapitału w okresie poprzedzających 12 miesięcy. Sąd podkreślił, że organy ustalające sytuację ekonomiczną strony na dzień złożenia wniosków Wn-D za czerwiec i lipiec 2014 r. oparły się na dokumentach finansowych sporządzonych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Nie sposób więc odmówić im wiarygodności. W ocenie Sądu zarzut strony dotyczący zaniechania przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości jest bezzasadny. W wyniku analizy wszystkich zgromadzonych dowodów przedłożonych przez spółkę i uznanych za wiarygodne ustalono bowiem, że strona spełniła przesłanki z pkt 10 lit. b) wytycznych wspólnotowych uniemożliwiające wypłatę dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Zdaniem Sądu organy nie naruszyły art. 7 i art. 77 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.), bowiem ustaliły stan faktyczny i prawny w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy oraz przytoczyły przepisy prawa, które zdecydowały o treści decyzji. W ocenie Sądu organy nie naruszyły art. 107 § 3 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem uzasadnienie decyzji składa się z uzasadnienia faktycznego, zawierającego w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, a także przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił mocy dowodowej oraz uzasadnienia prawnego zawierającego wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów, które zadecydowały o treści decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
