Wyrok NSA z dnia 26 września 2019 r., sygn. II OSK 1924/19
Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant starszy specjalista Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 26 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej O. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1623/18 w sprawie ze skargi O. w R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz O. w R. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 października 2018 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1623/18, oddalił skargę O. z siedzibą w R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2015 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok został podjęty w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Decyzją z [...] stycznia 2015 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy własną decyzję z [...] grudnia 2014 r., którą odmówił stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] września 2014 r. utrzymującej w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla W. z [...] października 2013 r. umarzającą postępowanie w sprawie budowy stacji bazowej telefonii komórkowej P. Sp. z o.o. na dachu budynku przy ul. [...] w W.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wyjaśnił zasady postępowania nieważnościowego i wskazał, że badana decyzja nie jest obarczona wadami wymienionymi w art. 156 § 1 k.p.a. Podkreślił, że z poczynionych w postępowaniu zwykłym ustaleń PINB wynika, że inwestor wykonał roboty na podstawie zgłoszenia z [...] czerwca 2002 r., do którego nie wniesiono sprzeciwu. W zgłoszeniu wskazano, że zakres prac obejmuje montaż masztu - 9 m oraz konstrukcji wsporczej, 3 anten sektorowych typu 742 234 GSM 900/1800/2100 (docelowo 6 anten) na wysokości 22 m. n.p.m. na azymutach: 69°, 189°, 309° oraz anteny radiowej typu VHLP 1-370 na azymucie 2° na wys. 20 m. n.p.m. W protokole oględzin z [...] czerwca 2005 r. stwierdzono, że maszt ze stalowymi zastrzałami ma wys. 9,3 m. Ustalenia te nie stanowią o niezgodności obiektu ze zgłoszeniem, bowiem z załączonego do zgłoszenia "projektu budowlanego" wynika, że maszt ma wysokość ok. 9,3 m.
Organ nadzoru stwierdził nadto, że w opinii technicznej wskazano, na maszt rurowy o wysokości 11,28 m mocowany dwiema podporami do ściany nośnej i usztywniany dwoma zastrzałami na wysokości 8,215 m. Niemniej organ uznał, iż powyższe dotyczy długości rury masztu, co potwierdzają rysunki i nie świadczy o niezgodności ze zgłoszeniem. Podobne stanowisko organ zajął odnośnie parametrów anten, stwierdzając, że odpowiadają zgłoszeniu, co potwierdzają sprawozdania z pomiarów pól elektromagnetycznych sporządzone we wrześniu 2009 r., grudniu 2011 r. i styczniu 2014 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził także, że materiał dowodowy nie daje podstaw do kwestionowania ustaleń faktycznych dotyczących wykonania inwestycji ze zgłoszeniem. Wbrew twierdzeniom skarżącego, z kolejnych sprawozdań z pomiarów pól elektromagnetycznych nie wynika, aby w miejscach dostępnych dla ludności występowały natężenia pola elektromagnetycznego przekraczające wartości określone w przepisach. Organ nadzoru wskazał nadto na wydane co do spornego obiektu wyroki WSA w Warszawie z 6 czerwca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 271/14 i z 20 kwietnia 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 2856/11. Podkreślił, że wyrokiem sygn. akt VII SA/Wa 271/14 Sąd uchylił decyzję [...] WINB z [...] grudnia 2013 r., uchylającą decyzję PINB dla W. z [...] października 2013 r. (umarzającą postępowanie) i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Sąd nie zakwestionował zasadności prowadzenia postępowania w trybie art. 51 Prawo budowlane i wskazał "odnośnie rodzaju rozstrzygnięcia jakie winno zapaść w przypadku braku podstaw do nakładania obowiązków wymienionych w art. 51 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 51 ust. 1 Pr. bud. (decyzja merytoryczna, czy umarzająca postępowanie), to organ winien mieć na uwadze, że postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte z urzędu, a nie na wniosek strony. Ponadto, niejednolite jest stanowisko sądów administracyjnych w tej kwestii. Prezentowany jest również pogląd odmienny, zgodnie z którym w omawianej sytuacji należy umorzyć postępowanie naprawcze (por. wyrok NSA z 28 listopada 2012 r. II OSK 1351/11, LEX nr 1373487, wyrok WSA w Kielcach z 15 czerwca 2011 r., II SA/Ke 266/11, LEX nr 903164 http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Zatem sposób rozstrzygnięcia też nie uzasadniał uchylenia decyzji organu pierwszej instancji w związku z koniecznością wydania decyzji merytorycznej, jak wywodził organ odwoławczy. Decyzją z [...] września 2014 r. WINB, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji z [...] października 2013 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
