Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. II OSK 2206/17
W dacie podjęcia przez radę gminy uchwały, o której mowa w art. 20 ust. 1 u.p.z.p., musi istnieć bezwzględna zgodność pomiędzy miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego a studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 maja 2017 r. sygn. akt II SA/Po 107/17 w sprawie ze skargi A. D. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia (...) czerwca 2016 r. nr (...) w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. D. na rzecz Gminy W. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 26 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/PO 107/17, oddalił skargę A. D. (dalej skarżący) na uchwałę Rady Miejskiej w Wolsztynie z dnia 29 czerwca 2016r. nr XXIII/217/2016 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów w miejscowości Chorzemin gm. Wolsztyn. Etap I (dalej plan miejscowy).
1.2 Sąd I instancji uznał, że plan miejscowy nie jest dotknięty żadną z wad określonych w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 778 ze zm.; dalej upzp). W szczególności Sąd I instancji wskazał, że plan miejscowy obejmuje jedynie fragment obrębu wsi Chorzemin, dla którego studium przewiduje jako podstawowe funkcje - mieszkaniową, usługowo-turystyczną, rolniczą. Zatem pominięcie na terenie objętym planie funkcji rolniczej oraz usługowo-turystycznej nie świadczy o niezgodności planu miejscowego ze studium. Tym bardziej, iż zmiana studium wprowadzona uchwałą z 28 października 2015 roku nr XIV/123/2015 jednoznacznie precyzuje przeznaczenie terenu objętego planem miejscowym na funkcje mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną określając jednocześnie funkcje uzupełniające (usługi, handel, tereny zielone, komunikacyjne oraz sportowo-rekreacyjne). Sąd I instancji nie dostrzegł także sprzeczności planu miejscowego z ustaleniami studium po zmianach dokonanych w 2015 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
