Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. I FSK 1312/19
Przepis art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) u.p.t.u. należy interpretować w ten sposób, że w przypadku, gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy daje organowi podatkowemu możliwość określenia wartości rzeczywistej transakcji wykazanej w kwocie zawyżonej na fakturze, podatnikowi - z uwagi na zasadę neutralności i proporcjonalności - przysługuje prawo do odliczenia podatku w części odpowiadającej rzeczywistej wartości transakcji.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 kwietnia 2019r. sygn. akt I SA/Rz 161/19 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 30 maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 30 maja 2016 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z dnia 18 grudnia 2015 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie na rzecz J. W. kwotę 14.367 (słownie: czternaście tysięcy trzysta sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.
1.1. Wyrokiem z 16 kwietnia 2019 r. w sprawie I SA/Rz 161/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z 30 maja 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r.
1.2. Sąd pierwszej instancji podzielił stanowisko organu podatkowego wyrażone w zaskarżonej decyzji, którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z 18 grudnia 2015 r., określającą Skarżącemu podatek od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe, co do zasadności zakwestionowania prawa Skarżącego do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych przez: W. K., J. B. i O.J. Organy ustaliły bowiem, że zdarzenia gospodarcze opisane w fakturach wystawionych przez K. W. nie miały w rzeczywistości miejsca, gdyż z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynikało, że w kontrolowanym okresie nie zatrudniała ona pracowników, nie wykonała też samodzielnie opisanych w fakturach robót budowlanych i usług transportowych. Natomiast transakcje udokumentowane fakturami wystawionymi przez J. B. i J. O. wprawdzie zostały zrealizowane, jednakże wartości tych transakcji, figurujące na fakturach (odpowiednio: netto 229.000 zł, VAT 52.670 zł; netto 232.000 zł, VAT 53.360 zł), nie odpowiadały rzeczywistym. Na taką ocenę miały wpływ m.in. informacje uzyskane w toku przesłuchań świadków, wskazujące, iż zaangażowanie tych osób w wykonywane na rzecz Skarżącego roboty budowlane, odpowiadało zaangażowaniu szeregowych pracowników, których średnie przychody za 2011 r. oscylowały w granicach od 6 do 10 tys. zł. W świetle powyższego Sąd pierwszej instancji podzielił ocenę organów podatkowych co do tego, że za niezrozumiałą należy uznać wartość prac wyszczególnionych na fakturach VAT wystawionych na rzecz Skarżącego przez J. O. oraz J. B., będąca wielokrotnością kosztów wynagrodzenia jednego pracownika, tym bardziej, że obaj nie angażowali w prowadzoną działalność własnych maszyn i urządzeń (nie posiadali ich), nie mieli również jakichkolwiek specjalistycznych uprawnień, które mogłyby uzasadniać ponoszenie przez Skarżącego wydatków w wysokości wynikającej z wystawionych faktur. Ponadto J. O. oraz J. B. nie byli w stanie wskazać zakresu realizowanych prac, stwierdzając jedynie ogólnie przy jakich robotach pracowali. W związku z powyższym Sąd przyjął, że trafnie organy podatkowe - na podstawie odpowiednio art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) i lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), dalej: "u.p.t.u." - odmówiły Skarżącemu prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z przedmiotowych faktur.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
