Wyrok NSA z dnia 27 marca 2019 r., sygn. I FSK 839/17
Treść przepisu art. 165 § 1 O.p., wskazując na dwa sposoby wszczęcia postępowania podatkowego, nie przesądza, w jakich sprawach ww. dwa sposoby, bądź jeden z nich, mogą znaleźć zastosowanie. Kwestię tę rozstrzygają natomiast przepisy materialnego prawa podatkowego, które albo wprost wyznaczają podmiot uprawniony do uruchomienia postępowania w danego rodzaju sprawach, albo też przesądzają to zagadnienie na skutek odpowiedniego ukształtowania instytucji prawa podatkowego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 1 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 1497/16 w sprawie ze skargi P. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 21 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu I instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi
1.1. Wyrokiem z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 1497/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. S., Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S. (dalej powoływanego jako: skarżący, strona, podatnik) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 21 września 2016 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego.
1.2. Powyższy wyrok zapadł na gruncie poniższego stanu faktycznego.
Skarżący wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z żądaniem wszczęcia postępowania podatkowego celem ustalenia wymiaru podatku, ustalenia podstawy prawidłowego naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług, a także ustalenia, kto jest nabywcą usługi świadczonej przez komornika w ramach wykonywanych przez niego czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. akt [...]. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, w sprawie o wskazanej wyżej sygnaturze prowadził postępowanie egzekucyjne, w toku którego wydał postanowienie z dnia 5 listopada 2015 r. ustalając koszty postępowania egzekucyjnego. W związku z tym, że strony postępowania egzekucyjnego nie zaskarżyły postanowienia o kosztach postępowania egzekucyjnego, które się uprawomocniło, organ egzekucyjny ujął ustalone koszty wraz z należnościami na rzecz Skarbu Państwa, z tytułu należnego podatku od towarów i usług w projekcie planu podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości. Sąd Rejonowy w S. działając z urzędu postanowieniem z dnia 10 lutego 2016 r. w sprawie sygn. akt [...] potwierdził prawidłowość ustalenia i pobrania przez komornika opłaty stosunkowej na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2006 r., nr 167, poz. 1191 ze zm.), lecz uchylił zapis dotyczący podatku VAT naliczonego w kwocie 249,04 zł. Zdaniem skarżącego, powyższe stanowisko sądu cywilnego jest nieprawidłowe, bowiem podatek od towarów i usług nie powinien obciążać komornika, lecz wierzyciela, jako beneficjenta usługi świadczonej przez komornika. Wobec powyższego skarżący uznał, że przeprowadzenie postępowania podatkowego przez właściwy organ podatkowy jest niezbędne w celu właściwego rozliczenia podatku od towarów i usług.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
