Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. I FSK 301/17
O usługach ciągłych można mówić tylko wtedy, gdy poszczególnych czynności usługodawcy nie sposób wyodrębnić. Innymi słowy nie można określić, kiedy kończą się pewne świadczenia, a kiedy następne się rozpoczynają. Chodzi o usługi, czy dostawy, które ze względu na swą istotę mają charakter ciągły. Kwestia oceny, czy dane usługi mają charakter ciągły, analogicznie jak w przypadku świadczeń kompleksowych, wymaga odniesienia się każdorazowo do konkretnego stanu faktycznego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 30 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 441/16 w sprawie ze skargi P.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 23 lutego 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 30 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 441/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z 23 lutego 2016 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z 2 grudnia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2014 r.
2. Sąd ten podzielił stanowisko organów, że w ewidencjach podatkowych Skarżący nie wykazał sprzedaży 35.438 ton piasku, a obowiązek podatkowy ze sprzedaży za marzec 2014 r. powstał najpóźniej 26 marca 2014 r. Do takich wniosków prowadziła analiza umowy zawartej 2 września 2013 r. przez Skarżącego i M. oraz umowy z 25 września 2013 r. zawartej pomiędzy M. i B. S.A., które to umowy dotyczyły eksploatacji i sprzedaży piasku pochodzącego ze złóż znajdujących w kopalni [...] i [...]. WSA odwołał się też do dokumentacji dotyczącej realizacji dostaw piasku przez M. na rzecz B. oraz operatów ewidencyjnych w zakresie zmian w zasobach kruszywa naturalnego w kopalniach. WSA zaakceptował stanowisko organów podatkowych o nierzetelności ewidencji podatkowej Skarżącego za marzec 2014 r. w zakresie, w jakim nie odzwierciedla ona całej sprzedaży. W tej części ewidencja ta nie mogła zatem stanowić dowodu w sprawie, a organy zobowiązane były do oszacowania podstawy opodatkowania. Prawidłowo zdaniem WSA przyjęto, że wartość niezaewidencjonowanej sprzedaży to ww. ilość wydobytego piasku, pomnożona przez cenę netto przyjętą w umowie Skarżącego z M..
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
