Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. I FSK 467/17
1. Zdarzeń, które nastąpiły już po wydaniu postanowienia o nadaniu rygoru nie można uwzględniać przy ocenie legalności tego postanowienia. W przeciwnym razie mogłoby dojść do sytuacji absurdalnych. Na przykład w sytuacji, gdy dochodzi do przerwania biegu przedawnienia na skutek zastosowania środka egzekucyjnego na podstawie nieostatecznej decyzji, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, nie oznacza, że nie zachodzi przesłanka z art. 239b § 1 pkt 4 w zw. z § 2 O.p.
2. Jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (art. 239b § 1 pkt 4 O.p.) to uprawdopodobnienie przesłanki przewidzianej w § 2 tego przepisu polega na wykazaniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że z tego powodu zobowiązanie podatkowe z decyzji nie zostanie wykonane. W tym zakresie bez znaczenia są wszystkie te okoliczności odnoszące się do sytuacji majątkowej, czy też działań podatnika w stosunku do jego majątku. Okoliczności te mogłyby mieć wyłącznie znaczenie w przypadku zaistnienia pozostałych przesłanek z art. 239b § 1 pkt 1-3 O.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
