Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. II FSK 798/17
Podatnik powinien zostać przed upływem terminu przedawnienia poinformowany na piśmie o wszczęciu postępowania o przestępstwo skarbowe i o związku tego postępowania z niewykonaniem zobowiązania podatkowego oraz o skutkach tego dla toczącego się postępowania podatkowego w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia oraz dacie, z jaką skutek ten nastąpił.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej N. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 2274/15 w sprawie ze skargi N. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej Warszawie z dnia 22 czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej Warszawie z dnia 22 czerwca 2015r., nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej Warszawie na rzecz N. S.A. z siedzibą w W. kwotę 7002 (słownie: siedem tysięcy dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1.1. Wyrokiem z dnia 21 września 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 2274/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 czerwca 2015r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r.
1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W., decyzją z dnia 31 marca 2011 r., określił Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. w wysokości 235.554,00 zł. Analiza księgi rachunkowej Spółki w zakresie przychodów i kosztów wykazała, że kontrolowana firma zaewidencjonowała i ujęła w ciężar kosztów w 2005 r. faktury zakupu usług na łączną kwotę 208.600,00 zł, w których jako wystawcy figurowały firmy R. spółka z o.o. oraz G. Na podstawie zebranego w trakcie postępowania kontrolnego materiału dowodowego organ kontroli skarbowej stwierdził, że faktury były nierzetelne, gdyż nie dokumentowały rzeczywiście wykonanych usług, tym samym faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane nie stanowiły podstawy do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Po rozpatrzeniu odwołania strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie decyzją z dnia 2 listopada 2011 r. utrzymał w mocy tą decyzję. Strona wniosła skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 84/12, uchylił zaskarżoną decyzję. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia 4 grudnia 2014 r. określił zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. w takiej samej wysokości, jak w decyzji z dnia 31 marca 2011 r. Organ wskazał, że Prokuratura Okręgowa w W. Wydział Śledczy wydała postanowienie z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. [...] o wszczęciu śledztwa w sprawie wystawiania w okresie od 1996 r. do 2009 r. nierzetelnych faktur na wykonanie różnych usług, o czym strona została zawiadomiona. Natomiast zgodnie z informacją Prokuratury zawartą w piśmie z dnia 4 czerwca 2013 r. postępowanie o sygn. akt [...] zostało prawomocnie zakończone w części zakreślonej postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2013 r. o umorzeniu śledztwa. Organ zauważył, że w związku z treścią art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej zwana: "Ordynacja podatkowa") w sprawie z dniem 13 sierpnia 2009 r. nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia w stosunku do miesięcy objętych postępowaniem kontrolnym. Natomiast z uwagi na art. 70 § 7 Ordynacji podatkowej, bieg terminu zawieszenia w sprawie biegł dalej od 5 kwietnia 2013 r. W wyniku przeprowadzonego badania ksiąg ustalono ich nierzetelność w zakresie zakupu w 2005 r. towarów i usług od R. i G.. Organ I instancji uznał zatem, że prawdziwym celem zarejestrowania R. i G. było wystawianie nierzetelnych faktur, które nie dokumentowały transakcji sprzedaży, co oznacza, że transakcje te nie miały miejsca a ich wartość nie mogła stanowić kosztu uzyskania przychodów w 2005 r. w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.p.").
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
