Wyrok NSA z dnia 4 lipca 2018 r., sygn. II OSK 1933/16
O naruszeniu interesu prawnego jakiegoś podmiotu nie można mówić w przypadku, gdy podmiot ten zamierza dopiero podjąć działalność na terenie objętym planem zagospodarowania przestrzennego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak /spr./ Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant starszy asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Gd 682/15 w sprawie ze skargi J. C. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 30 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 682/15, oddalił skargę J. C. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego śródmieścia[...] .
Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:
J. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego śródmieścia[...].
Z uzasadnienia skargi wynika, że skarżący jest właścicielem nieruchomości obejmującej dwie działki: o nr [...] - niezabudowaną i posiadającą dostęp do drogi publicznej oraz o nr [...] - drogę wewnętrzną. Nieruchomości te w kwestionowanym planie znajdują się w jednostce oznaczonej symbolem 9.MC.18, która przewiduje przeznaczenie objętych nią nieruchomości na tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej. Skarżący wskazał na postanowienia § 33 ust. 1 pkt 1 uchwały planistycznej, i wyjaśnił, że zamierza zagospodarować nieruchomość, stanowiącą przedmiot jego własności poprzez wybudowanie na niej budynku wielokondygnacyjnego z lokalami usługowymi, co nie pozostaje w kolizji z ustaleniami planu, jednakże ustalenie wymogów związanych z miejscami parkingowymi powoduje, że realizacja tej inwestycji w zamierzonym kształcie i przy określonych założeniach ekonomicznych inwestora będzie nie tylko trudna, ale wręcz niemożliwa do wykonania. Zastosowanie bowiem w powyższych przepisach automatyzmu polegającego na powiązaniu ilości miejsc parkingowych z funkcją terenu powoduje, że kwestie miejsc parkowania na przedmiotowej działce dominują nad pozostałymi, a co najbardziej istotne - w nieuzasadniony sposób ograniczają one właściciela nieruchomości, a zarazem inwestora w jego zamierzeniu. Skarżący wskazał, że zmuszony jest uwzględnić kwestię miejsc parkingowych planując ilość lokali w przyszłym budynku, ich rozmiar. Skarżący zakwestionował wymóg 1 miejsca parkingowego na 3 zatrudnionych wskazując, że planuje on wybudowanie kamienicy o powierzchni użytkowej 750 m2, a nie placówki handlowej. W ocenie skarżącego, kwestionowane postanowienia planu naruszają konstytucyjne zasady ochrony prawa własności (art. 21 i 64 Konstytucji RP), zasady wolności gospodarczej (art. 20 i 22 Konstytucji RP) i zasady proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP). W sposób niedopuszczalny bowiem ingerują w sposób wykonywania przez niego prawa własności. Skarżący wskazał, że nie może zrealizować swojej koncepcji zagospodarowania i zabudowy nieruchomości, ponieważ jego działka jest zbyt mała, aby pogodzić ze sobą rozmiary zamierzonej zabudowy z wymogiem miejsc parkingowych. Stwierdził on, że rada gminy nie zrównoważyła kolidujących ze sobą interesów, lecz uznała, iż interes wzywającego ma charakter podrzędny w stosunku do interesu publicznego - urzeczywistnionego w planie - a inwestor może się temu ostatniemu podporządkować lub zrezygnować z zamierzonej koncepcji zabudowy. W ocenie skarżącego została również naruszona zasada wolności gospodarczej, przewidziana w art. 20 i 22 Konstytucji, ponieważ czynniki natury ekonomicznej powodują, iż uwzględnienie w koncepcji zagospodarowania działki wymogów związanych z miejscami do parkowania poddaje w wątpliwość opłacalność całego przedsięwzięcia, które powinno w przyszłości przynieść inwestorowi określone zyski. Wskazane postanowienie planu pozbawia skarżącego swobody podejmowania decyzji odnośnie kwestii jakich rozmiarów budynek chciałby on zrealizować, ile budynek ma liczyć lokali, czy mają to być lokale mieszkalne czy użytkowe itd. Skarżący podkreślił, że teren przyszłej inwestycji na działce nr [...] znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie zrewitalizowanego[...] , gdzie zlikwidowano parking, a teren przystosowano do spacerów i wypoczynku. Skarżący powoływał się na Strategię Rozwoju Społeczno - Gospodarczego Miasta [...] 2004 - 2012 i wskazał, że w interesie publicznym [...] jest odpowiednie zabudowanie przestrzenne okolic[...] , ponieważ jest to obszar o szczególnym charakterze. Jest on wpisany do rejestru zabytków jako układ urbanistyczny starego[...], a projektowany budynek znajdzie się na głównej osi kompozycyjnej tegoż Placu, łączącej po jego przekątnej początek ulicy [...] jako głównego deptaku miasta od strony południowo - zachodniej z zespołem średniowiecznych obwarowań miejskich oraz kościołem św.[...]. Tym samym w przyszłości budynek ten ma szansę stać się ważnym przestrzennie obiektem, spajającym urbanistycznie zabudowę tej części miasta i w oczywisty sposób przyczyni się do przywrócenia odpowiedniej rangi tego miejsca.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
