Wyrok NSA z dnia 19 września 2018 r., sygn. II FSK 500/18
Przywrócenie terminu
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma, po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt I SA/Po 413/17 w sprawie ze skargi W. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 lutego 2017 r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 25 października 2017 r. o sygn. I SA/Po 413/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. G. (dalej: skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 3 lutego 2017 r. o nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny (podobnie, jak inne cytowane w uzasadnieniu orzeczenia) na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2.1. Skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Poznaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł skarżący (reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego), który zaskarżył ten wyrok w całości. Sformułował także wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i postanowienia Dyrektora IAS, a także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego. Równocześnie zrzekł się przeprowadzenia rozprawy. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj.: (1) art. 141 § 4 oraz art. 151 p.p.s.a. przez oddalenie skargi oraz brak odniesienia się i rozpoznania w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wszystkich zarzutów skarżącego oraz art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, art. 141 § 4 oraz art. 151 p.p.s.a. oraz art. 7, art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 1 i 3 oraz art. 44 § 1, 2, 3 i 4, art. 109 § 1 i 110 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.; dalej k.p.a.) w związku z art. 18, art. 17 § 1 oraz art. 71a § 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1201 ze zm.; dalej: u.p.e.a.) przez oddalenie skargi i uznanie, że w sprawie doszło do doręczenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. ("dalej: organ egzekucyjny") z dnia 29 sierpnia 2016 r. o nr [...], podczas gdy doręczenie nie było prawidłowe, co oznacza, że termin na zażalenie jest otwarty, doręczenie spornego postanowienia nastąpiło bowiem z naruszeniem procedury przez: (a) brak podpisu doręczyciela na potwierdzeniu odbioru, co oznacza, że jako niepodpisany nie może stanowić on dokumentu i potwierdzać okoliczności w nim stwierdzonych; (b) brak podania, w jakim urzędzie pocztowym dokonano awizowania przesyłki, a jedynie umieszczono adnotację "[...]", a skarżący przeprowadził się do nowego miejsca zamieszkania w lipcu bieżącego roku i przy należytej staranności nie mógł odkodować treści umieszczonej "prawdopodobnie" przez doręczyciela; (c) brak dwukrotnego awizowania przesyłki; (d) brak odnotowania na kopercie i potwierdzeniu doręczenia czy doszło do pierwszego awiza przesyłki, nie można za takie uznać adnotacji na potwierdzeniu odbioru, które jako niepodpisane nie może wywołać skutku prawnego, natomiast pod oznaczeniem daty i mało wyraźnego słowa zaczynającego się na literę A na kopercie jest nieczytelny podpis lub parafa, którego nie wiadomo kto jest autorem albowiem ze zwrotki nie wynika kto dokonał doręczenia pisma; (e) brak odnotowania na kopercie i potwierdzeniu doręczenia czy doszło do drugiego awiza przesyłki, nie można za takie uznać adnotację na potwierdzeniu odbioru, które jako niepodpisane nie może wywołać skutku prawnego, natomiast oznaczenie daty (a nie awiza) na kopercie nie posiada podpisu, jest jedynie parafa, która jako nieczytelna i nie wiadomo kto jest jej autorem, co oznacza, że nie doszło do podpisania w tym zakresie; (f) jak wynika z dowodu doręczenia pismo zwrócono przed upływem 7 dni wyznaczonego przez drugie awizo, albowiem na potwierdzeniu odbioru figuruje data 9 września 2016 r., a zwrotu dokonano już 16, co wprowadza w błąd odbiorcę i skraca czas, w jakim przesyłka może być doręczona; (g) awizowanie przesyłki przez okres dłuższy niż 14 dni, co wprowadza w błąd adresata przesyłki, szczególnie gdy skracany jest termin drugiego awizo; a ponadto art. 141 § 4 oraz art. 151 p.p.s.a. przez brak odniesienia się w jakikolwiek sposób do cytowanego przez skarżącego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a tym samym argumentacji prawnej skarżącego, do poszczególnych zarzutów wobec potwierdzenia doręczenia postanowienia organu egzekucyjnego z dnia 29 sierpnia 2016 r. oraz do zarzutów skarżącego kwestionującego dokonanie spornego zajęcia wierzytelności; nierozpoznanie tego zarzutu miało znaczenie w kontekście ewentualnych koniecznych aktów staranności po stronie skarżącego oraz możliwości spodziewania się wydania spornego postanowienia organu egzekucyjnego i doręczenia spornej przesyłki, co oznacza, że sporny wyrok wymyka się spod kontroli w zakresie, w jakim nie odniesiono się do wszystkich zarzutów. Nie można przecież uznać, że zwrot "wypełnione prawidłowo, zgodnie z wymogami przepisów art. 44 k.p.a." jest rozpatrzeniem zarzutów;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
