Wyrok NSA z dnia 7 września 2017 r., sygn. I OSK 3043/15
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. Ś., K. M., L. S. i E. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 509/15 w sprawie ze skargi D. Ś., K. M., L. S. i E. J. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 czerwca 2015 roku sygn. akt I SA/Wa 509/15 oddalił skargę D. Ś., K. M., L. S. i E. J. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 roku nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia odmawiającego przyznania prawa własności czasowej.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie nr [...] z dnia [...] grudnia 1961 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. T. [...], ozn. nr hip. [...]. W uzasadnieniu organ nadzoru stwierdził, że powołana przez Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie przyczyna odmowy przyznania prawa własności czasowej ma swoje uzasadnienie zarówno w art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279, dalej: dekret), jak również w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94, dalej: ustawa z dnia 12 marca 1958 roku). Organ podał, że zgodnie z obowiązującym na dzień wydania kwestionowanego orzeczenia Ogólnym Planem m. st. Warszawy Etapowym i Kierunkowym Dzielnicy [...] (dalej też: Plan), zatwierdzonym uchwałą Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy nr [...] z dnia [...] stycznia 1961 r., przedmiotowa nieruchomość znajdowała się na terenach przeznaczonych częściowo pod przemysł budowlany i magazyny oraz energetykę oraz częściowo pod komunikację drogową, ulice, place, parkingi i inne. Minister uznał, że przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości pod komunikację drogową, ulice, place, parkingi i inne, w tym, na podstawie decyzji lokalizacyjnej z dnia [...] września 1961 roku, pod budowę ulicy T., wiązało się z realizacją celów użyteczności publicznej. Natomiast przeznaczenie w pozostałym zakresie nieruchomości pod przemysł budowlany i magazyny oraz energetykę, w tym pod Centralną Rozdzielnię Prasy [...], związane było z niezbędnością realizacji zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych. Biorąc pod uwagę obowiązujące wówczas przepisy prawa oraz zagospodarowanie terenu w zgodzie z planem, Minister uznał, że nie było możliwe korzystanie z gruntu przez osoby prywatne, gdyż znajdował się on na obszarze inwestycji publicznych, które mogły być realizowane na gruntach państwowych lub przeznaczonych do wywłaszczenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
