Wyrok NSA z dnia 23 marca 2017 r., sygn. I OSK 1665/15
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia del. WSA Iwona Kosińska Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Gd 937/14 w sprawie ze skargi M. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie kosztów związanych z dozorem pojazdu oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 937/14, oddalił skargę M. G. na sprecyzowane w sentencji postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S.
Przedstawiając w uzasadnieniu stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, iż pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. M. G. wniósł do Starosty C. wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu dozoru nad usuniętymi z drogi i przechowywanymi na jego parkingu pojazdami, w tym m.in. samochodem Fiat 126p, usuniętym z drogi w m. C. z ul. [...] w dniu [...] sierpnia 2008 r. Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...], Starosta C. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 61a K.p.a. w zw. z art. 130a ust. 10h łącznie z art. 130a ust. 5f, ust. 10 ust. 10d, ust. 10f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2010 r. Nr 152, poz. 1018) oraz § 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2011 r., Nr 46, poz. 237) w zw. z art. 102 § 1 i art. 174 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm.). Organ ustalił, że samochód został usunięty z drogi w dniu [...] sierpnia 2008 r. na polecenie funkcjonariusza Policji, a następnie przetransportowany i przechowywany na parkingu strzeżonym prowadzonym przez stronę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Pojazd nie został odebrany przez właściciela. W dniu [...] października 2013 r. Starosta C., na mocy art. 130a ust. 5f ustawy Prawo o ruchu drogowym, jako organ właściwy w sprawie usuwania pojazdów z drogi, fizycznie odebrał przedmiotowy pojazd z parkingu. Następnie przystąpił do zgromadzenia niezbędnego materiału dowodowego celem wszczęcia przez Sądem Rejonowym w C. postępowania cywilnego w przedmiocie orzeczenia przepadku pojazdu na rzecz powiatu. Jednakże do chwili wydania niniejszego postanowienia nie zostało wydane prawomocne orzeczenie o przepadku. Zgodnie z art. 130a ust. 10h Prawa o ruchu drogowym, organem właściwym dla wydania decyzji o zapłacie tych kosztów w istocie jest Starosta, jednakże warunkiem koniecznym dla wszczęcia postępowania w przedmiocie ustalenia tych kosztów jest zakończenie postępowania sądowego w sprawie przepadku pojazdu na rzecz powiatu. W tej sprawie postępowanie takie nie zostało zakończone, wobec czego w ocenie organu, strona przedwcześnie wystąpiła z żądaniem przyznania kosztów dozoru oraz wynagrodzenia za sprawowany dozór. Organ zauważył, że stan prawny wynikający z wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, nie przewiduje odrębności proceduralnej w sprawach ponoszenia kosztów przechowywania pojazdów, w stosunku do określonych w art. 130a ust. 10 h ustawy - Prawo o ruchu drogowym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
