Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. I FSK 1869/15
Warunkiem rozpoznania przychodów sportowca, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej jest wykazanie, że jego aktywność spełnienia przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy p.d.o.f., przy jednoczesnym braku cech wskazanych w art. 5b ust. 1 tej ustawy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Izabela Najda-Ossowska (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 października 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 293/14 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.
1.1. Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. G. (skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 grudnia 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 roku.
1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzją z 24 października 2013 r. dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług za w wskazane okresy odmiennie, niż zadeklarował skarżący (w wysokości 0 zł) oraz określił zobowiązanie z tytułu wystawionych faktur VAT na podstawie art. 108 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 dalej jako: ustawa o VAT). Podstawę decyzji stanowiły ustalenia organu, że skarżący prowadzący działalność gospodarczą pod firmą G. świadczył (jako siatkarz) w 2008 roku usługi sportowe, za co wystawiał faktury VAT dla dwóch klubów sportowych: A., na podstawie umowy z 11 czerwca 2004 r. przedłużonej aneksem z 18 stycznia 2006 r. na sezon 2007/2008, do której strony zawarły 30 czerwca 2004 r. porozumienie w sprawie warunków realizacji umowy, oraz S. na podstawie umowy z 1 sierpnia 2008 r. o świadczenie usług reklamowo-sportowych i porozumienia z 29 sierpnia 2008 r. w sprawie warunków realizacji umów reklamowych. W związku z powyższymi umowami skarżący wystawił klubom w 2008 r. ogółem 15 faktur VAT, których przedmiotem były usługi sportowe. W ocenie organu, uzyskane przychody nie stanowiły przychodów z działalności gospodarczej, lecz z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm. dalej jako: ustawa p.d.o.f.). Nie podlegały zatem opodatkowaniu VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
